นี่เรื่องจริงเหรอ ผู้บริหารซัมซุง...

ฅนไทย

นี่เรื่องจริงเหรอ ผู้บริหารซัมซุง...
3 ?6 p/ H7 T0 q% h6 y0 K
2 M4 V  x0 J  }4 E+ p2 c4 U

ฉันเกิดในหมู่บ้านบนภูเขาที่ห่างไกลผู้คน
! J  m5 o. Z" h2 h2 {% F" J3 w
: W) L* p8 f6 U" X. m0 q- M2 w
) ?2 S+ p: p+ c' H" u. L( V0 t% F
' P. H8 i. ^2 ~4 \1 x4 Cแต่ละวันพ่อแม่ของฉันต้องพรวนดินในไร่ท่ามกลางแดดที่ร้อนระอุ
" \; T/ p6 C- _
/ W# I+ X# J4 z$ ^2 t& b
( |. C8 t1 b# k5 S* E' F) |; {
ฉันมีน้องชายอยู่หนึ่งคน อายุน้อยกว่าฉัน 3 ปี

1 O2 e  x1 A, X5 [3 Y' V) R4 \

วันหนึ่งฉันขโมยเงินของพ่อเพื่อไปซื้อผ้าเช็ดหน้าที่เพื่อนๆ
! R( V2 j& \, A1 ~
! }5 I' [" F8 G2 f2 Q# h

5 l5 g, ], E& g3 j  w5 eของฉันมีกัน
: c" l* ?+ F" O7 T0 Y1 x! {


จากนั้นพ่อก็รู้เรื่อง
9 [# y% ^# f( b5 a' l1 M
9 i1 p- S1 S: x* \( o" B8 U
% R# {: U& ~$ A* g; r
* G6 V" [3 K- M/ m; Hพ่อให้ฉันกับน้องคุกเข่าหันหน้าเข้าหากำแพง


8 I, W+ j9 {0 Z! y
$ f. a, I; }3 }7 L  Gโดยที่ในมือพ่อมีก้านไม่ไผ่อยู่หนึ่งก้าน
, u: c' X% R* ~" c


'ใครขโมยเงินไป' พ่อตวาด
, P- K% m" {% r6 y
6 ]9 Q9 q( e2 Z5 e

: ~+ g: C. B5 e6 Q! M3 G. Jฉันกลัวมาก ไม่กล้าพูดอะไรออกไป น้องชายฉันก็เช่นกัน
5 T# n  e* h0 f. G5 B6 Z


พ่อจึงเอ่ยขึ้นว่า


3 E; D& u3 w: b2 ?
) x. [: [2 J! p: ]) g) d4 @' i'ก็ได้ ในเมื่อไม่มีคนรับสารภาพก็ต้องโดนลงโทษทั้งคู่นั่นล่ะ'
5 _% o5 M% ]6 `$ T% T! T; |$ p) C

! V& D! n1 w7 t( }" u9 I
% o5 `; j  B4 W% C% \พ่อชูก้านไม้ไผ่ในมือขึ้น
1 d3 A& @) l4 {" t; K, F7 M- y. J, O

$ M" i& o5 G) n1 ~
ทันใดนั้น น้องชายของฉันก็ลุกขึ้นคว้าข้อมือของพ่อไว้....แล้วพูดว่า


, c6 c; n% h# [# ^2 `8 U9 d+ k
$ t7 S! |" x3 q# B9 j5 x* b'ผมขโมยเองครับ'

9 d: A* K# l; t. U- c
& [# v3 y2 {' P8 d9 `
ก้านไม้ไผ่ก้านนั้นได้กระหน่ำลงบนหลังของน้องของฉันอย่างต่อเนื่อง
# E& S, U+ I2 b
1 C7 R9 F7 D; g
, Q7 Z  K8 n. G8 W4 H  O
พ่อโกรธมาก พ่อตีน้องของฉันไม่หยุด
) o+ f3 z9 B" J" Y! x1 O; e

, W8 B/ S# Q3 c, S) C, y5 z: k
จนพ่อหอบด้วยความเหนื่อย

7 u1 k; b/ g( j/ ]

พ่อนั่งลงบนเก้าอี้
. M9 _6 a" _. i( h
( g* I" Y6 {7 q) ]# E2 w5 Z

และด่าว่าน้องชายของฉัน
# a: e$ [1 P' z; [5 [6 B6 o+ V) o. t

3 K% s; U/ c, Q' H+ h
! s. _( A9 E" }/ e+ B( Z$ B; M. X' ของคนในบ้านแกเอง แกยังขโมยได้ต่อไปแกจะทำชั่วอะไรอีก
+ \3 ~  m' q# P
& t6 H5 E$ N7 S- m9 R

# k( Z! k5 T% P; Y3 ^แกน่าจะโดนตีให้ตาย ไอ้หัวขโมย'
% o6 k0 l" z- u8 v# J1 G* i- [

2 }7 |6 B, y0 G
คืนนั้น ฉันกับแม่กอดน้องชายของฉันไว้
# @7 j! m2 I, f* q6 t0 |. a7 l' u
3 Y& z( i4 c$ |

3 D9 ?& t! v. d' hหลังของน้องมีแผลเต็มไปหมด

$ \# J+ k, O& p4 K( }' r
6 |+ u0 `4 k( J5 F5 v/ O% M2 B
! ]. c* _  e! v# nแต่เขาไม่ได้ร้องไห้แม้แต่น้อย
' I, d( {% K0 p& h3 ~3 `
0 P5 i( J' g" p. E
: p& C  c4 O+ Q( I) [5 `6 ^- W( X
กลางดึกคืนนั้น ฉันนอนร้องไห้เสียงดัง และนานมาก

9 z* z( x1 q& ?9 U5 d
7 f5 ^" O& v6 G3 o2 A" r' e3 v
7 q3 ~7 c  Y7 F& c* I6 |น้องเอามือเล็กๆ ของเขามาปิดปากฉันไว้ แล้วพูดว่า
8 R/ W7 u9 K& K$ b( H

, z* L: m2 t8 V' P5 U  I$ V
' พี่ครับ ไม่ต้องร้องไห้นะมันผ่านไปแล้ว'


7 p+ m& s  c8 a! b# K
ยังไงฉันก็อดที่จะเกลียดตัวเองไม่ได้
* s7 {4 i  f0 b* H# E. W: X5 V


ที่ไม่มีความกล้าจะบอกความจริงกับพ่อ
2 c- L) H! U# s# S# C
$ a' {+ F' o" F

5 j* [3 d0 f& R5 [5 w8 k

หลายปีผ่านไป
3 h5 W( W2 }' Y6 ^1 f; }

% m! T/ D  E8 J9 \  a, V
แต่เหมือนกับว่าเหตุการณ์มันเพิ่งเกิดเมื่อวานนี้เอง



# @- M& }& l8 h6 s7 hฉันไม่อาจลืมคำพูดของน้องชายตอนที่เขาปกป้องฉันได้เลย


( ~; W# P1 s1 F' a0 m
ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 8ปี ส่วนฉันอายุ 11ปี...
" d: {/ U/ ]3 z% J
, t3 t/ u" r8 y! o
& G% x1 g5 V# x* V5 T4 [
เมื่อตอนที่น้องชายของฉันใกล้จบ ม.ต้น

) x3 F+ J" e$ G  y4 ^

: f5 K, q* _$ \เขาได้รับการตอบรับจากโรงเรียน


. A" t* `8 I3 Q$ H/ Z
. f; R- R# ]" |2 Mม.ปลาย ว่าเขาสอบได้ ในขณะที่ฉันซึ่งใกล้จบ ม.ปลาย
3 K3 N( d% H% ?


' h6 {2 G7 @% Z2 |* K& W! T6 u: ^ก็ได้รับการตอบรับจากมหาวิทยาลัยของจังหวัดเช่นกัน
5 U1 X9 \0 d9 `3 f0 M
* I) ?: A5 d" \8 u# U" }
  r2 @8 a- B, Z% r+ N. I7 L' a" p. d
คืนนั้น พ่อได้นั่งสูบบุหรี่อยู่ที่สวนหลังบ้าน

8 }5 ?" g+ V, q# ^9 |9 D; s
6 {' o4 ~, o, u- }% n
ฉันแอบได้ยินพ่อพูดว่า



' ลูกเราทั้งคู่เรียนดีเรียนดีมากนะ'

- E9 s/ @: u" A& s2 K) j" s
5 b/ ~/ J" [7 Z
1 |: y- y9 g+ Q( V3 }" G$ |แม่ซึ่งนั่งเช็ดน้ำตาอยู่ข้างๆ พ่อ ได้พูดว่า
$ H+ [+ ~( x& F$ X5 Z/ F) M
' |9 N6 O7 b6 C' S# p
4 d5 i+ ?8 e: k' O1 l8 P! K
'แล้วเราจะส่งเสียลูกทั้งคู่ได้อย่างไรในเมื่อเราก็ไม่ค่อยมีเงิน'
2 v% e$ Q! y9 o# D* r8 |
. }! L7 H+ |8 W" j% a( _

8 H& j- [1 s- E; P" r8 \% d. D2 vทันใดนั้น น้องชายของฉันได้เดินเข้าไปหาพ่อ แล้วพูดว่า
9 F' [  C) u* [  B
! d5 l7 x9 B! U" o: j
) k  O$ h/ h- Q  O. f
' ผมไม่ต้องการเรียนต่อผมอ่านหนังสือมามากพอแล้ว'
6 `+ ]; i& w1 e1 g# S, H+ S
8 W/ I" c& d! z& m* Y4 \# [9 B

พ่อเหวี่ยงมือตบลงที่แก้มของน้องของฉันฉาดใหญ่


; U* r5 y$ l) E- W2 Q7 K: E0 E4 a
) {- c, g& q5 f! O'ทำไมถึงคิดโง่ๆ อย่างนี้
  y6 S$ @  ]/ a5 z6 d
9 z% \$ E4 i5 q5 {

ต่อให้พ่อต้องไปเป็นขอทานข้างถนน

; H  l: A' L6 t" s5 Q

& A8 O4 w9 b' Q9 P0 c- Zพ่อก็จะส่งแกทั้งคู่เรียนจนจบให้ได้'

! m! e0 H) k0 g! m/ I. u

! q. z2 A, h" ]7 _/ uคืนนั้นทั้งคืน พ่อได้เดินไปตามบ้านต่างๆ
4 [3 \7 V9 o2 l/ C
8 b, r! @+ c! y- O/ x* f

ทั่วทั้งหมู่บ้าน....เพื่อขอยืมเงิน

9 H/ f1 a3 G) M; ?  [8 U. h

/ \, |6 l" n' \) |- lฉันค่อยๆ เอามือประคบแก้มบวมๆ
5 k! L' r: S% Y+ P, [! l3 s# t2 u! I! l


ของน้องชายเบาๆ และคิดว่า



' ต้องให้น้องได้เรียนต่อไม่เช่นนั้นเขาคงไม่อาจหลุดพ้นชีวิตลำบากเช่นนี้ไปได้'

4 b4 m9 G( I3 n7 S0 L$ ~# ?( t" x( M

; v% [; q4 d" Lแต่ในขณะเดียวกัน



ฉันก็ไม่อาจล้มเลิกความคิดอยากจะเรียนต่อไปได้
( {6 f0 @6 K6 k0 i6 l
7 i9 s0 q1 [9 e2 g, `

+ j7 J% b1 s: r- ?0 Eใครจะรู้ได้ .......
2 A: o/ C" o4 e  A1 h0 ]
4 [( _5 A  v- d$ g9 s* E6 Q



1 t' t) \8 R$ F6 K3 ^4 ~+ ?วันต่อมาในตอนเช้ามืด


! |  F1 S: X* S' ?- D0 J
2 i, ?! I( f5 Fน้องชายของฉันได้ออกจากบ้านไปพร้อมทั้งเสื้อผ้าติดตัวเพียงไม่กี่ชิ้น
& w* ~. R0 D; b. j
  l- R, i" e/ E

9 |% Z5 l- B7 Kและถั่วเพียงเล็กน้อยเพื่อประทังความหิว

0 \+ S2 @& d! h" D" k$ V9 [

" o* @, t# ^3 m# h: Yก่อนไปเขาได้ทิ้งข้อความไว้ใต้หมอนของฉัน
+ A# k7 X1 O7 R7 D( e. {


ขณะฉันกำลังหลับ
8 E* M* q* a5 v5 v/ g' w7 d


' พี่ครับ การจะเข้ามหาวิทยาลัยได้ ไม่ใช่ง่ายๆ นะ ....

; i2 f0 B2 m% h8 J% Y
3 r* L3 P7 |& @! p' C& }
; T  B( I0 G; X, Z' i& _# zผมจะไปหางานทำ...แล้วจะส่งเงินมาให้พี่'


- o7 `3 _5 w$ o
ฉันนั่งอยู่บนเตียง
! T7 i; K! Z" c% ^4 z

- [* s, _) c  k+ c) R3 Q; u
) z8 Y: d& _  e' uอ่านข้อความของน้องชายด้วยน้ำตานองหน้า .......

5 ~8 B9 f, x% J5 d7 R2 A

ฉันร้องไห้จนเสียงแหบแห้งไป
- \) X/ C4 G4 q" h5 _) ]
  q  |4 @; ^: Y" p8 E

ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 17ปี ส่วนฉันอายุ 20ปี .....
( L, ^- j6 L- J- ?1 Y

0 I- e2 H+ H- Y% @- H2 `2 H3 C
" I) M% x' j/ ^$ fด้วยเงินที่พ่อยืมมาจากคนในหมู่บ้าน
; j8 O; p9 t, Z- i( H  A. g
5 _9 M/ D& E2 P" p

รวมกับเงินที่น้องชายของฉันได้รับเป็นค่าจ้างมาจากการทำงานเป็น
$ N. K# P8 I9 X8 g' u& K6 L
# N3 B7 P% g9 ~) B1 c

กรรมกรแบกหามที่ไซท์ก่อสร้างท่าเรือ .......

# e4 m0 R7 j! R/ t* F) ^! @7 w1 q& Q+ R
4 I% G9 x1 H9 U1 ^% K9 N) {5 J" b
2 A3 \) b- ?9 n& j1 C2 P6 Wฉันจึงสามารถเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้จนถึงปี 3
* f( c5 T- Y1 l9 V- h
8 j! r3 s1 s" t

วันหนึ่งขณะที่ฉันกำลังอ่านหนังสืออยู่ในห้องพัก



เพื่อนร่วมห้องของฉันได้เข้ามาบอกว่า
3 K' U& d( t3 s4 @


'มีชาวบ้านมาหาเธอ...อยู่ข้างนอกแน่ะ'
$ z8 `4 c8 x0 h. q+ }
0 m5 l, C/ z- q. I5 a

3 [1 P  K, w( n: r# I5 R  mทำไมชาวบ้านถึงมาหาฉันล่ะ

& G8 h$ i" Y# M- e6 r4 D% C
. @  }- A; c. m4 t( G
) ]* J, ^: k6 n8 I& ?4 ~ฉันเดินออกไปแล้วมองเห็นน้องชายของฉันยืนอยู่



ตัวของเขาเปรอะเปื้อนไปด้วยฝุ่นปูนและทรายจากงานก่อสร้าง

...

% |9 y) ~6 }6 E( e

ฉันถามเขาว่า
- S- M" n! `" `' L9 Z* C


'ทำไมไม่บอกเพื่อนพี่ไปว่าเป็นน้องชายพี่ล่ะ'

/ b: C- E' E5 u) h

น้องชายของฉันตอบยิ้มๆ ว่า


4 Y! M8 l$ T% I: B
'ก็ดูผมสิสกปรกมอมแมมออกอย่างนี้...ขืนบอกว่าเป็นน้องพี่ เพื่อนๆ



ก้อได้หัวเราะเยาะพี่กันพอดี'



/ C7 L- u3 i( @4 u8 X; p3 Z4 Gฉันค่อยๆ เอื้อมมืออันสั่นเทาไปปัดฝุ่นให้น้อง



และพยายามพูดด้วยเสียงเครือๆในลำคอ



& Y) C2 W( i0 l; H6 S. s' พี่ไม่สนใจว่าใครจะพูดยังไง



เธอเป็นน้องของพี่ ไม่ว่าเธอจะดูเป็นอย่างไรก็ตาม'
# ^$ L& H# W; m0 Z) b
/ K, k/ B5 r  ^1 F" p
  V% b! W, X% m
จากนั้น น้องของฉันได้ล้วงบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง
4 ^% R! `) e/ a' \; U& H
  ]3 g. Z- ~# H, X9 H
% O# y  p9 [$ F" c/ C6 i
5 G+ y- y4 b$ |+ nเป็นกิ๊บหนีบผมรูปผีเสื้อ . เขาติดกิ๊บให้ฉัน
8 C6 p4 f8 A( @5 v' S. O- d& N
- P4 t7 S1 K$ w+ }8 A, R" ?
" L# w1 f" H* z- p
  V  g& O7 e  S( @แล้วพูดว่า
1 o3 L  ]1 R: g. _) P# w
- u6 Q- b; ~, h9 g* X8 Q

'ผมเห็นสาวๆ ในเมืองเค้าติดกัน ผมเลยอยากให้พี่ติดบ้าง'
7 K( h; s) Z$ a6 e7 ~, V1 i/ h) }


ฉันหมดเรี่ยวแรงลงในทันใด
( X$ G& s  y/ k7 v5 {, F1 L
9 V- T) U) `$ W
0 I7 G1 f) N- B9 C# _
8 ], e* j8 }6 ?4 V3 J: nดึงน้องชายเข้ามาสวมกอดและร้องไห้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเป็นเวลานาน


* J. O- }) C# M# I; W( w. Z
ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 20 ปี ส่วนฉันอายุ 23 ปี .

+ _  U8 A( V; ^1 g1 _
1 K' v9 j: F4 x& r* j
วันที่ฉันพาแฟนหนุ่มของฉันมาที่บ้านเป็นครั้งแรก


" z' e% z/ t/ L7 S, B7 W
ฉันสังเกตเห็นว่า



. l+ O! \  @3 B9 xหน้าต่างบ้านที่เคยแตกไป ได้ถูกซ่อมเรียบร้อยแล้ว


7 z* b- K7 {; v
เมื่อเข้าไปในบ้านก็เห็นว่าบ้านสะอาดขึ้นมาก
8 K1 `7 Y2 _1 _2 r
$ Z$ \1 V/ G9 ^8 c

3 s% e; U9 V- ~หลังจากที่แฟนของฉันกลับไป ฉันพูดกับแม่ว่า
+ R5 F! P* v. S& v4 |) k& [


, P) j$ [5 z' ]5 w, t'แม่ไม่ต้องเสียเงินเพื่อทำความสะอาดบ้านกับซ่อมกระจก
0 r4 g" z( _0 ]+ p
! i+ d* o; Y6 u. k

/ Z0 G0 {3 O. {4 [7 S9 Vเพียงเพราะหนูจะพาแฟนมาที่บ้านหรอกนะคะ'



แม่ยิ้ม แล้วพูดว่า


+ d- a2 j* m/ ^6 X" J
8 l' i9 Z6 L' M' แม่ไม่ได้จ้างหรอก...น้องชายลูกต่างหาก
( y7 l" U  m/ G  p$ V+ l& R1 k# W: a
1 J6 J: d5 }$ m. g+ o3 D

วันนี้เค้าขอเลิกงานเร็วเพื่อกลับมาทำความสะอาดบ้าน
- g% \+ Z" G8 W/ }7 ]


ลูกยังไม่เห็นมือน้องหรอกเหรอ
' r" ^9 H5 u/ D
7 D  G  R( z3 l  C3 W

) a4 ~+ }/ ?! m' C& lน้องโดนกระจกบาดตอนกำลังเปลี่ยนกระจกบานใหม่น่ะ'



5 g" b( Q& @# {ฉันรีบเข้าไปหาน้องที่ห้องนอนของเขา
7 ?% @2 Y# x: y! [+ x: E
% y/ g8 v# ~# Z8 V9 d. O  z
" }" A1 ~0 ]5 |8 b. z
. H4 @5 ^8 N3 X. b* F& wฉันรู้สึกเหมือนถูกเข็มนับร้อยเล่มทิ่มลงกลางใจเมื่อได้เห็นบาดแผลบนมือ
& b- w  H- q7 l; g


ฉันจับมือน้องเอาไว้อย่างเบามือที่สุด 'เจ็บมากไหม'

, q2 x4 l: S9 c7 \

ฉันถาม
- l1 b# S: ]5 B
6 p, C6 M% ~+ e5 M& y& h

'ไม่เจ็บสักหน่อย พี่ก็รู้นี่ผมทำงานก่อสร้างนะ วันๆ
7 D" V( N4 Y2 @+ M% C


มีหินตกมาใส่เท้าผมเต็มไปหมด
8 K: R, @" }7 z+ Z2 d0 m0 h( t2 `
4 ~' C7 \" g4 @& v
2 n# ~  F5 ^& s& Z7 j
แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมคิดเลิกทำงานหรอกนะ
2 v! c' s  g+ }* l


4 M2 j9 l0 b, F  Z% z/ C5 @* G6 }8 Eและ...'
6 Z9 J# N% E3 T; E6 G8 ~
' L; M: l  G( g2 l  D2 F0 G

2 h4 Z8 Q3 e4 Q: y! l* hน้องชายของฉันยังพูดไม่จบประโยค แต่ก็ต้องหยุดพูด
0 K1 s3 @7 ]' b# @9 _
, a: K) f0 x: ^7 Q6 O" b9 O  L% F) @

เพราะฉันหันหน้าหนีเขา

# ~: a; k; k. B5 y, j

; S3 a3 R" Q6 r; S8 A4 c/ J$ G& iน้ำตาไหลอาบหน้าของฉันอีกครั้ง
% k5 D  v- Z5 O- ]8 a5 Z+ P3 g, u& Z


+ V/ ?  Z' K0 x! s2 r: w* e2 G- _'เพราะพี่เป็นพี่สาวของผมนี่ครับ'


* S  E( X6 V7 G2 L
ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 23 ปี ส่วนฉันอายุ 26 ปี...
/ k* w7 \5 |. t+ z


หลังจากนั้น ฉันก็ได้แต่งงานและย้ายเข้าไปอยู่ในเมือง
& A2 O4 J. j# m9 {8 E
5 M* U) x6 I9 _: x# E2 e

หลายครั้งที่สามีของฉันชักชวนให้พ่อแม่ของฉันย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองด้วยกัน...
% t4 P+ I# J. A. ^  l: O6 O! T& p


0 ~( T9 ^2 y2 i$ Mแต่ท่านทั้งสองก็ปฏิเสธ
; M5 ~! s$ v# T( x7 m6 S  t2 p


ท่านบอกว่า ท่านเคยย้ายออกจากหมู่บ้านครั้งหนึ่ง

7 }( G, T! [# @5 X- R, t9 o

แต่เมื่อออกไปแล้ว
6 T. F' Q0 e0 \. m/ v


# c4 t- j9 j7 @' T8 mท่านไม่รู้จะทำอะไรดี


8 E- K) G1 b* k( m" A: K5 W
จึงได้ย้ายกลับเข้ามาใช้ชีวิตในหมู่บ้านตามเดิม
/ u3 O4 T+ Y% k4 b
6 \7 Z8 T9 W  ~

; v6 W- k- P" f1 h4 hน้องชายของฉันก็ไม่เห็นด้วยกับการที่จะให้เขาและพ่อแม่ย้ายออกไป ...
$ o7 q+ y: {! I, C) q$ `% a

& \7 x+ F5 r/ L! p) |
เขาบอกกับฉันว่า
% M4 Z3 W( U3 ]; J7 m% {: M
& j+ K# S3 j" s4 `

! X/ x8 w1 ^5 b. ?* M% A'พี่คอยอยู่ดูแลพ่อและแม่ของสามีพี่ทางนั้นเถอะผมจะดูแลพ่อและแม่ทางนี้เอง'
" s* O, p  X8 F. n) t
  G2 z1 j1 \# a' ?
3 {3 q% v2 d* S) x7 ~
* {) r9 M# `5 l6 d" {' v% ?9 ~1 Wสามีฉันได้ขึ้นเป็นประธานของบริษัทของ ครอบครัว

+ v* e* t* k" B+ C9 ?7 e# p
) I. B1 P" Q8 ~8 ]8 l# G& K
# ]4 X9 I" c$ ?( Q$ Z5 aเราทั้งคู่อยากให้น้องชายของฉันเข้ามารับตำแหน่งผู้จัดการบริษัท
2 f( c8 y+ @2 N8 |- n% F( `7 i
...

- G( B  _: c2 ?  s/ u; k$ p% hแต่น้องชายของฉันก็ไม่รับตำแหน่งนี้

: }+ q8 l- y- j' P0 K. l- `, B0 B

เขาขอเข้าทำงานในตำแหน่งพนักงานธรรมดา

( D# H# J' b$ l  d* M2 j- B, N" L

วันหนึ่ง น้องชายของฉันต้องปีนบันไดขึ้นไปซ่อมสายเคเบิล


& R, F+ f1 [% s, Q9 `" A
( o3 q5 g5 |" P- l, v2 O- R" Kและตกลงมาเพราะโดนไฟดูด
4 f, I! C. L$ r' t, }3 r
  o0 ~. i& Z0 Z- R# e
) H0 M0 y4 `' }# Q5 c
เขาถูกรีบหามส่งโรงพยาบาล
0 J# O% h- j& i$ {9 U


ฉันและสามีรีบไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล

9 ^/ \- Y4 i: i+ r2 I

6 Y- a& ]7 x, Jน้องชายของฉันขาหักต้องเข้าเฝือกที่ขา
. ~8 \# J4 ?; D5 v  z. G
: \; ?( _$ w/ B6 B9 t  T6 c

! }3 p3 O, {" d$ j& k1 N... ฉันโกรธมาก จึงตวาดน้องไปว่า


; q. r& `: w8 Q" v" x2 B" q+ E2 N
+ b  V* x9 |4 k) f4 M' ทำไมถึงไม่ยอมรับตำแหน่งผู้จัดการ หา!!!
7 l- w/ V7 U1 P" @$ r% z0 b7 U

# q2 Q4 Q7 Q8 k
% [6 W$ i& h8 Aถ้าเป็นผู้จัดการก็จะได้ไม่ต้องมาทำงานเสี่ยงๆอย่างนี้


+ P% K4 a! X" ^) D% z' n9 T6 V" P
& I* ^' M0 w8 m6 H3 _. i# iดูตัวเองซิ...เจ็บเจียนตายอยู่แล้ว ทำไมถึงไม่ยอมฟังพี่บ้าง'
9 B" O* B+ a: I( s
2 b+ H7 Z* a! f/ [2 d! [( u
$ R4 ?2 b% p! E
' y7 v% g  a; fคำตอบจากปากน้องของฉันรวมถึงสีหน้าเคร่งเครียด
# }. {% S/ o5 N3 ?- B


ยังยืนยันความคิดเดิมของเขา
: x- q0 F' s9 g0 C


4 `9 I, b& Y) i'พี่ลองคิดถึงพี่เขยสิครับ พี่เขยเพิ่งจะได้เป็นประธาน

' V6 o. J% c6 a$ `" R6 L

ส่วนผมมันการศึกษาต่ำถ้าผมได้เป็นผู้จัดการ
: [  m* e& h5 D- o4 m1 ]- U- ?+ V+ F! [' P
6 `& d$ Z. J; Q! G
5 ^! E, M: ]1 y5 G$ R9 n
คงจะมีเสียงนินทาว่าร้ายเต็มไปหมด'



น้ำตาปริ่มดวงตาของฉันรวมทั้งสามีของฉันด้วย .....

- T' i( L0 p& e9 b; P  {

0 d# g$ d1 [7 yฉันบอกกับน้องว่า
' V5 B1 t: J. k


'แต่ที่เธอไม่ได้เรียนต่อก็เพราะพี่...'

3 e3 _1 w' t" M7 L7 [/ M

+ R) {+ u7 f9 x/ s. O'ทำไมต้องพูดถึงเรื่องที่ผ่านไปแล้วด้วยล่ะครับ'
5 L' C$ q- H1 g
& s% N' I$ b! _

น้องชายของฉันจับมือฉันไว้
2 e1 `# }: R3 s7 }1 a. v
! I" \; g; N& I
& V5 ?. P; _4 j
ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 26 ปี ส่วนฉันอายุ 29 ปี...



& ^( J9 ~& n2 k& S6 T: R
3 k  t# e' s% q* S
- U9 }( |3 F6 ^9 Y; j* q) K3 R- dเมื่อน้องชายของฉันอายุได้ 30 ปี
3 A8 V- j; `0 ^+ h. D' B7 ]. G

" y( @+ \# l/ U1 z* b
เขาได้แต่งงานกับผู้หญิงในที่ทำงานที่เดียวกัน
' _0 M: F7 B3 L9 i: e" C/ u4 c8 ?
1 {& s$ A2 U( {5 O
, S! d4 T# I( g. T
6 @) K' p4 M& m9 _& ^) n5 m3 x9 yในงานแต่งงาน ประธานในงานได้ถามน้องชายของฉันว่า
% c: _% Y, f* g- s

, z% a$ m8 F7 h& t; k) c! E# \' M* i
' ใครคือคนที่คุณรักที่สุดในชีวิตนี้'
% J' k6 H) B6 e$ s" \


น้องชายของฉันตอบอย่างไม่ลังเล 'พี่สาวของผมครับ' .....
+ {9 D( ]( F9 G& n


- q* {* A6 p# r, E+ {' {และเขาก็เล่าเรื่องราวที่แม้แต่ฉันยังจำไม่ได้
  e3 d4 k8 L7 H


'ตอนผมอยู่โรงเรียนประถม โรงเรียนอยู่อีกหมู่บ้านหนึ่ง

. S9 n( m) P; K( T0 K2 O' q

เราสองคนพี่น้องต้องใช้เวลาถึง 2ชม.
! @, }4 M- N+ X0 `# I
: g- q) B% r5 C) g. M

เพื่อเดินไปเรียน...และเดินกลับบ้าน


& e- W5 d7 C2 M) A
วันหนึ่งในวันที่หิมะตกหนักผมทำถุงมือหายไปข้างหนึ่ง



9 D$ d+ ?/ N" o. z0 Kพี่สาวผมจึงได้ให้ถุงมือของเธอข้างหนึ่ง
4 E2 w. B, ~* x7 [, ~

- G# C* u6 {5 Z0 p4 W) K
และเธอก็ใส่ถุงมือเพียงข้างเดียวเดินเป็นระยะทางไกล

1 x2 M9 {" v9 U+ a
3 {- S1 \8 w; E$ `# A
เมื่อเรากลับถึงบ้านมือเธอบวมแดงเพราะอากาศหนาว



เธอไม่สามารถจับช้อนทานข้าวได้ด้วยซ้ำ .......นับจากวันนั้น


9 [. }4 u! E% ~7 y! w& N
ผมสาบานกับตัวเอง
1 X: S2 T) V% |8 G+ Y8 O
8 O) F5 i8 H* S

# B: t. V" y" g, R' W( aว่าตลอดชีวิตของผม ผมจะดูแลพี่สาวของผมให้ดี
# K( I9 w+ Z2 r% n: W0 c( A4 r( y. s

1 \1 C/ A, T" Z! C1 \
และจะทำดีกับเธอ'
% V* B7 x' U# L3 T( h. T6 S  s
% A  h3 |% w. e2 C

เสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่ว
0 A, V! G. k5 o7 }
1 w$ ~. Z2 I9 q; f

' O& D' X" I0 d9 V5 `/ q5 u. Qสายตาทุกคู่ของแขกเหรื่อหันมาจับจ้องที่ฉัน
" m2 r* y6 G+ v  p, W# {
, M7 t! F; @& s0 @4 `

คำพูดจากปากฉันออกมาอย่างยากลำบาก .......
' I# z+ q& n5 Y2 v

- {0 `8 E% S" X* {5 N8 I8 J
6 w  h+ L7 ~$ y3 W' V. J2 I" i'ในโลกใบนี้คนเดียวที่ฉันรู้สึกขอบคุณที่สุด คือน้องชายของฉันค่ะ'

( D+ z" V0 H7 x/ N) b( {

ในวาระที่มีความสุขที่สุดเช่นนี้

, A& B1 L  v, s
5 o3 p' h( @7 P; ^" N% N8 j
) l/ n8 N+ K+ nน้ำตาได้รินไหลออกมาจากสองตาของฉันอีกครั้ง...
' I% E" M# J% v: s" l) V

/ p2 f" K1 R& P, D& b/ V
จงรัก และห่วงใยคนที่คุณรักในทุกๆ
8 Y* i% w# e6 p% A2 @$ k, A; F

+ {" P- {) p2 k7 `
7 B! @# Z% @# b+ P% Lวันในชีวิตของคุณและเขา
4 z8 J! \: e3 l1 z4 m
$ J7 [- ]. h) K+ M( O
$ Q9 P! p4 y+ Z+ M- F: y
คุณอาจจะคิดว่าสิ่งที่คุณทำให้ใครสักคนเป็นเพียงสิ่งเล็กๆน้อยๆ
" {( Z5 e/ U  a. m* m0 G
% [- ]0 e# N; m5 n
1 Q% d1 F: Y  y4 s/ Q6 S# u9 ~2 X
/ {$ t7 @1 Z1 d; ~1 E3 d6 y1 Fแต่สำหรับคนคนนั้นอาจจะมีความหมายมากอย่างคาดไม่ถึง

8 [+ b9 T# X; ]) I4 }4 k; P

, Q9 q8 [9 Z, E1 @/ L' T" ?8 }.. ไม่ว่าเขาคนนั้นจะคือ
  p9 \" Z4 a, V# p. f! u

& i9 O$ o, [; C/ x; n) t+ B5 u
; {  V* \; ]5 xพ่อ แม่ พี่ น้อง ญาติ คนรัก เพื่อน



หรือแม้คนที่คุณไม่รู้จัก ก็ตาม



, ?  p0 l; R. D$ {

6 A: E9 T7 E2 X. fจบบริบูรณ์....


! Z7 J* W. E$ O5 k7 j  C# L3 M

. w$ K' Z2 A/ n/ u+ S* q4 t
ปล.ปัจจุบันผู้เป็นพี่สาวอายุ 86 ปีตำรงตำแหน่งเป็นผู้บริหารใหญ่บริษัทฮุนไดและในเครือกว่า 20 บริษัท
& s+ R: @! p' z6 B* r" d% f
9 p1 U% z4 a: o; p: E
2 U4 S. N% i8 M! K+ w
น้องชายอายุ 83 ปีเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทเล็กๆ ที่มีชื่อเป็นภาษาเกาหลีว่า


+ r) ^& z. F! G. d5 K
( G7 o3 P: U: Y  L'ซัมซุง'
* p2 x6 ~$ G$ @5 E- N# x& U$ h
) w; y7 W6 ?1 C1 I4 D

และเรื่องราวของท่านทั้ง 2 คนกำลังถูกนำมาสร้างเป็นซี่รี่ย์ โดยดาราเล็กๆ คนคือ ซอง เฮ เคียว และ ลี ดอง ฮุคครับ

8 e' ?. q% z" N4 p

6 M$ m* O/ \& X. C2 jบู มิง ฮอง

เล่าเรื่อง
- j4 q) H' ]; a+ F

" ~4 {, ^+ k; H2 J- Y7 ^
! ?- A, U4 O# n& V: S  o3 j6 Iที่มา : ไทยเสียว

cyber2friends

ซึ้งมากเลย ขอบคุณมากครับ

por201502

ยาวเป็นบ้าเลย 555.

MasterTGZ

ซึ้งดีจัง
นี่รึอดีตของผู้บริหารบริษัทยักษ์ใหญ่