นี่เรื่องจริงเหรอ ผู้บริหารซัมซุง...

ฅนไทย

นี่เรื่องจริงเหรอ ผู้บริหารซัมซุง...
- @, L: m4 V- s9 o# s
9 j, k7 A) V8 K2 `' C$ o5 ~7 T
% Y% n' j/ E) k2 m7 V3 ^- I7 ~
ฉันเกิดในหมู่บ้านบนภูเขาที่ห่างไกลผู้คน
+ T5 g2 _% _; n* G' S

4 [# ^" Z( t& D- O$ n( _& L1 u
แต่ละวันพ่อแม่ของฉันต้องพรวนดินในไร่ท่ามกลางแดดที่ร้อนระอุ
/ J0 ^4 C' I: K7 I8 R4 V3 G; R


! r, P& w+ D8 L5 |9 Jฉันมีน้องชายอยู่หนึ่งคน อายุน้อยกว่าฉัน 3 ปี



$ m1 c7 M) x& K# q3 l  Dวันหนึ่งฉันขโมยเงินของพ่อเพื่อไปซื้อผ้าเช็ดหน้าที่เพื่อนๆ

% P. d" B% l& ~
( C  z1 }. Q9 g$ p1 P2 V# U
ของฉันมีกัน
: U) @- T; }5 D& ]6 x


) x' B% U. Y2 S% vจากนั้นพ่อก็รู้เรื่อง
3 y2 D/ O; G- m2 U


  \$ [  G2 y( F1 e+ P* d" Pพ่อให้ฉันกับน้องคุกเข่าหันหน้าเข้าหากำแพง
! U; \, t" T. Z  R0 N. t


โดยที่ในมือพ่อมีก้านไม่ไผ่อยู่หนึ่งก้าน



'ใครขโมยเงินไป' พ่อตวาด
9 @7 s$ y+ Y7 j5 K- R: W' G
2 g* T) h0 ]6 q8 h: ]4 Z6 ~

& B3 ~7 ?2 X0 k! l8 p! A4 v; ]" nฉันกลัวมาก ไม่กล้าพูดอะไรออกไป น้องชายฉันก็เช่นกัน

9 {0 h+ K( R9 l5 ?- r1 ~/ v% Z
8 q  J* q1 D5 Z* E3 u
พ่อจึงเอ่ยขึ้นว่า
, E7 ]1 f1 x3 Q  p0 l# Z2 q


6 _5 J7 {) }4 ^1 H% H'ก็ได้ ในเมื่อไม่มีคนรับสารภาพก็ต้องโดนลงโทษทั้งคู่นั่นล่ะ'


2 C  c( t$ u) b, H) l7 w4 H# t) k
พ่อชูก้านไม้ไผ่ในมือขึ้น

: c4 f( B8 G  T9 U! `0 x! B" x+ J
* N# Q, Z+ X, d5 ]: u0 S* l* W
ทันใดนั้น น้องชายของฉันก็ลุกขึ้นคว้าข้อมือของพ่อไว้....แล้วพูดว่า
/ @& e8 a$ T7 s1 E* r6 ]  Y
2 D3 u" f- W. F, ?! r1 F
# z* q0 n; l! D5 Q+ h4 d8 r8 h
'ผมขโมยเองครับ'
- M- |" l, H( a. z. `& e

3 |1 }6 `" e) {) x+ R- X* E8 a* U
ก้านไม้ไผ่ก้านนั้นได้กระหน่ำลงบนหลังของน้องของฉันอย่างต่อเนื่อง

; K! f* \* T9 v* d- y
3 }# S! M9 W$ G& `9 m
& ]. w8 t- @0 H' e  k# n( T5 Tพ่อโกรธมาก พ่อตีน้องของฉันไม่หยุด

7 F& r: N( j" k( c8 p: g' n

จนพ่อหอบด้วยความเหนื่อย
' C8 B' v! n# M
( |" k- `4 @4 h# b
: A6 s$ z1 k) A+ Q/ ~
: x2 W, X! H! c$ O; \พ่อนั่งลงบนเก้าอี้


. h3 A. k: a* f
( d; E) w4 _- H8 m8 {* sและด่าว่าน้องชายของฉัน
; U" C" H# U* h5 t) f% h2 M$ @
# F$ l, i" w4 \' l$ K& S
- ]/ n* l/ U% ~$ {/ F
' ของคนในบ้านแกเอง แกยังขโมยได้ต่อไปแกจะทำชั่วอะไรอีก

$ T* J9 Q+ q/ S9 M+ f

! g: M. z- U4 q- Aแกน่าจะโดนตีให้ตาย ไอ้หัวขโมย'
7 D/ n4 a8 X" c0 m" o* n2 `# O# p

6 k% o1 m1 R& a" A* }# `
/ A4 V5 e, g4 F  {9 g; R- nคืนนั้น ฉันกับแม่กอดน้องชายของฉันไว้
* b" a! m! ]5 J8 E


หลังของน้องมีแผลเต็มไปหมด



แต่เขาไม่ได้ร้องไห้แม้แต่น้อย
& c& N: d" r/ y# {
7 K$ P' U, u2 F& `5 `$ z
: w2 {: a% h* c- P' t& P
กลางดึกคืนนั้น ฉันนอนร้องไห้เสียงดัง และนานมาก
; s  Y9 R' Z5 Z' ?% X
9 a! |0 N; c8 u6 ]" G. L2 B
, Q" T; B' X& V/ D
น้องเอามือเล็กๆ ของเขามาปิดปากฉันไว้ แล้วพูดว่า
* z/ ~' L: m1 j% v1 l
8 f" P+ C) l# L! B

' พี่ครับ ไม่ต้องร้องไห้นะมันผ่านไปแล้ว'
, k& h# ^  _; z+ L$ A, f% h


ยังไงฉันก็อดที่จะเกลียดตัวเองไม่ได้
% H# Y8 _; D3 P& [* ?
, w9 X& c/ F1 ?  O+ p% Z
8 H, o- |: w; W7 m$ o
, e! ?) ?& }1 d" jที่ไม่มีความกล้าจะบอกความจริงกับพ่อ




$ [. l3 q" b: p" }4 l
* |: V& p4 q4 |4 a) k0 Y3 `4 h" \หลายปีผ่านไป
' i4 d) ^9 s9 U/ C9 U
5 y$ ^: K: A3 ~: f' c
/ M! [$ \2 N/ i, p5 U$ H
แต่เหมือนกับว่าเหตุการณ์มันเพิ่งเกิดเมื่อวานนี้เอง

! W" Y0 \' n& g' m3 ^7 `$ Y
+ F5 L' x' x% a, b1 k, R  e9 g
( {4 B5 _6 R: sฉันไม่อาจลืมคำพูดของน้องชายตอนที่เขาปกป้องฉันได้เลย

# A# {+ m; q- s& f$ F" m% t
+ Y" A0 @  I# E' I# H
ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 8ปี ส่วนฉันอายุ 11ปี...
& `. v0 m% b% `
# N5 l: d7 }0 ^1 n' M
, Z5 ?0 u& e' o$ X7 t8 A3 R7 d
เมื่อตอนที่น้องชายของฉันใกล้จบ ม.ต้น
) O: g7 l, }" z% D+ T8 V6 ^
2 D$ P/ P1 v- B- ?
: Q( L4 J* a$ G8 E; ]  L
เขาได้รับการตอบรับจากโรงเรียน
* `2 Q  ~& T$ |6 B) A" J5 y

' v7 z; ]! g# S1 }! G
ม.ปลาย ว่าเขาสอบได้ ในขณะที่ฉันซึ่งใกล้จบ ม.ปลาย
) E7 o* p- Q) P$ w) X
8 B: p8 w- x& N# i- e3 Q

ก็ได้รับการตอบรับจากมหาวิทยาลัยของจังหวัดเช่นกัน
7 j% m- F- ?5 W1 K/ C7 D
$ h% s! _  b. F
, E+ n- z1 V, `$ v
คืนนั้น พ่อได้นั่งสูบบุหรี่อยู่ที่สวนหลังบ้าน



ฉันแอบได้ยินพ่อพูดว่า



) u$ ?, U! J4 G; W% F7 ^* d' ลูกเราทั้งคู่เรียนดีเรียนดีมากนะ'


5 Q$ L& T1 G! G2 h" L2 |- |
" Y- w, p  @% b1 U6 I* }7 Gแม่ซึ่งนั่งเช็ดน้ำตาอยู่ข้างๆ พ่อ ได้พูดว่า
8 ?1 H. q% Y( n; o) G+ Z& \% U

: N8 U: V% J) J; ^
0 Q% r3 W; e" B! H! k( C'แล้วเราจะส่งเสียลูกทั้งคู่ได้อย่างไรในเมื่อเราก็ไม่ค่อยมีเงิน'
2 q. @8 k( i. h! W2 F


ทันใดนั้น น้องชายของฉันได้เดินเข้าไปหาพ่อ แล้วพูดว่า
) e  `3 s3 M2 l7 j+ q% e2 o
3 d& z# [5 T+ j) U: x

0 k- q: ^! [! s/ g' ผมไม่ต้องการเรียนต่อผมอ่านหนังสือมามากพอแล้ว'
7 I% @. J/ y& R" i2 x2 `4 q6 T! J
; ^: \: ]; R9 d  k6 X
5 _  F) e0 l$ r3 Z$ {
" R6 M; ?9 k; N& y+ C$ nพ่อเหวี่ยงมือตบลงที่แก้มของน้องของฉันฉาดใหญ่

( q+ ?' E& c. r& A0 X3 s+ J
' B: C8 G2 Z3 y8 f7 O( M
'ทำไมถึงคิดโง่ๆ อย่างนี้
1 D+ w. i3 A4 n- t

& P$ O1 U' m0 M, u1 @' [% I
  i# H- F" J6 n4 T' l( Gต่อให้พ่อต้องไปเป็นขอทานข้างถนน
" F8 u! L, {; c4 d
; `; T: v4 k, t$ j3 h! W

- Y/ Q! ]0 W$ F5 ~) `พ่อก็จะส่งแกทั้งคู่เรียนจนจบให้ได้'
( t5 @* `3 g3 F* C
! p( O- w/ s" |5 M6 n/ O9 w5 _6 m$ K
2 ~5 V% d0 R1 ?, Q6 T
* |# U. i; f! o5 U& P0 cคืนนั้นทั้งคืน พ่อได้เดินไปตามบ้านต่างๆ

1 r5 v" i/ c7 K6 G. L

9 T  Y8 x; G% y, Tทั่วทั้งหมู่บ้าน....เพื่อขอยืมเงิน

5 K' Q/ a: y' [
; v7 k7 ~, W2 @$ X& ]/ b5 K  @
ฉันค่อยๆ เอามือประคบแก้มบวมๆ

( e: o, z$ h; q# i$ N
$ e) r& I2 D! H' k6 V9 E
# U) Z1 d7 y; i& Z6 }/ @. b) q& K& jของน้องชายเบาๆ และคิดว่า



' ต้องให้น้องได้เรียนต่อไม่เช่นนั้นเขาคงไม่อาจหลุดพ้นชีวิตลำบากเช่นนี้ไปได้'

0 |. ^3 n) ^" |1 h+ j+ G

แต่ในขณะเดียวกัน
6 ]6 S5 D9 t3 _6 ~) d* V; G
! b# W$ {* e8 Z$ i

ฉันก็ไม่อาจล้มเลิกความคิดอยากจะเรียนต่อไปได้


! B2 i0 V2 D4 l! q
ใครจะรู้ได้ .......
8 D3 e- _% _# q5 x& u3 q
7 h5 i; n3 N) X% ~
. E4 {9 m5 y  y- M7 D3 K. O2 N
$ c* s) f) u4 v+ K: s, M( F) T+ `
' Z3 ~( y0 w) `) W
วันต่อมาในตอนเช้ามืด

- J5 L+ j* x. _0 ~
+ b, q' ~0 m! X3 \# D! [
น้องชายของฉันได้ออกจากบ้านไปพร้อมทั้งเสื้อผ้าติดตัวเพียงไม่กี่ชิ้น


2 S/ F- m4 f: z1 D
7 ?- `; l: e' e, Q. \! \4 v. aและถั่วเพียงเล็กน้อยเพื่อประทังความหิว
- s0 B0 g  U- L4 c/ }1 Y- u" j

6 ~7 B2 Y8 r7 a* U7 E
ก่อนไปเขาได้ทิ้งข้อความไว้ใต้หมอนของฉัน
+ I* J* w+ k- f- x% t$ ]  L; N

- }" g, f  Y9 V8 r
/ N& l+ j2 X' sขณะฉันกำลังหลับ


4 I$ q* K) c6 F1 m
2 Z$ m( S3 {8 y4 m5 U, H' พี่ครับ การจะเข้ามหาวิทยาลัยได้ ไม่ใช่ง่ายๆ นะ ....


4 W! t4 c: _; S( F* M
; n% I- J! M5 p9 ?' {3 a/ hผมจะไปหางานทำ...แล้วจะส่งเงินมาให้พี่'

$ j; K; g  R! V9 k1 m

ฉันนั่งอยู่บนเตียง


3 z3 e) ^$ b! K; H+ q4 d' o
: y+ f, z- a+ G1 Q' {; oอ่านข้อความของน้องชายด้วยน้ำตานองหน้า .......

7 q" P6 R/ W- \* Q6 z* r
" K8 D2 f2 @, y  D+ p8 X$ v
+ k: U6 k& q* o% Uฉันร้องไห้จนเสียงแหบแห้งไป
4 k. a6 d- b# G2 e7 ]  Q9 f* D
1 _( e9 {2 Y" j. T" O/ {
' Q5 J3 S' p+ \- ^1 w6 C( V9 a- G
ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 17ปี ส่วนฉันอายุ 20ปี .....

* p4 b$ t8 ^$ e8 u* x9 M

ด้วยเงินที่พ่อยืมมาจากคนในหมู่บ้าน
( C' \  e/ G! c2 p* H


รวมกับเงินที่น้องชายของฉันได้รับเป็นค่าจ้างมาจากการทำงานเป็น


+ z5 r3 l3 ^! W
3 m  ~6 E: N" D" r. Uกรรมกรแบกหามที่ไซท์ก่อสร้างท่าเรือ .......

3 q5 g/ G: j& ]
* k) l! C. _! }) K' W8 e
ฉันจึงสามารถเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้จนถึงปี 3


$ P1 C  M: }# J2 @
วันหนึ่งขณะที่ฉันกำลังอ่านหนังสืออยู่ในห้องพัก
$ N! K& o$ k9 g* z3 \5 m


7 Z( Y8 f9 W8 ~- T% }เพื่อนร่วมห้องของฉันได้เข้ามาบอกว่า



/ `. B8 i4 ?6 ~2 w4 u- m* V'มีชาวบ้านมาหาเธอ...อยู่ข้างนอกแน่ะ'



ทำไมชาวบ้านถึงมาหาฉันล่ะ


* R- i: D* S- a, @# [/ E9 W
" T- y0 z) i* ~; \8 f# rฉันเดินออกไปแล้วมองเห็นน้องชายของฉันยืนอยู่

8 l' R: }; d$ N3 x

ตัวของเขาเปรอะเปื้อนไปด้วยฝุ่นปูนและทรายจากงานก่อสร้าง
* T- k: k# n3 T0 r
# v) f2 I4 D1 N+ V...


* K4 G0 T3 D) i0 U- P: \
* x6 L5 o# o4 y( }) w1 N9 qฉันถามเขาว่า
) e0 h  c9 ?+ i. [/ C

1 X" F: q. @+ x* l" J: ~' V
/ N$ G9 d5 d0 r/ q. e'ทำไมไม่บอกเพื่อนพี่ไปว่าเป็นน้องชายพี่ล่ะ'
; I1 W* Y3 W# J  J+ }" K0 t
' }  ]9 t( v; Q, e

, N1 f1 r' e1 M. D4 `& Xน้องชายของฉันตอบยิ้มๆ ว่า
& E8 L: g) m5 q, d
8 r6 K/ V' V1 s2 M0 v  x& L
, b. d7 g8 O& x' J; t# d+ D) f
; D& Q/ [3 y) T! |# T6 p% {5 I  g'ก็ดูผมสิสกปรกมอมแมมออกอย่างนี้...ขืนบอกว่าเป็นน้องพี่ เพื่อนๆ
8 h9 b7 Y  |7 o! B) q- ?' E

7 p9 ^8 A0 L, v  {2 D1 r: ~6 ?4 Y
' K2 b+ E5 C$ l3 a5 m7 Cก้อได้หัวเราะเยาะพี่กันพอดี'
6 }+ H) B! d1 @) g5 A$ h
1 ?) R. t% h: ]8 t
9 q) ~2 J5 o& n0 o3 ?* Z
ฉันค่อยๆ เอื้อมมืออันสั่นเทาไปปัดฝุ่นให้น้อง
' }8 z6 n- N2 V* U% N


และพยายามพูดด้วยเสียงเครือๆในลำคอ


% t+ R( t# T( v
' q8 N0 e! s# S, w2 n% H' พี่ไม่สนใจว่าใครจะพูดยังไง

- @) W, H: U- B
9 Q# F0 y- y9 b8 x' L
5 e) v1 e* y: J: C& hเธอเป็นน้องของพี่ ไม่ว่าเธอจะดูเป็นอย่างไรก็ตาม'



จากนั้น น้องของฉันได้ล้วงบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง

  q1 ?' U! [8 |+ ~  T. R1 [
1 s. y/ y; ^7 _/ b1 ^+ Q
* f$ R3 h3 y( S! Y/ h8 T0 V0 f6 A7 Wเป็นกิ๊บหนีบผมรูปผีเสื้อ . เขาติดกิ๊บให้ฉัน

8 I2 C8 A, a$ \
5 S! r+ q, y+ N5 |3 x
แล้วพูดว่า
8 j% j/ o; z% p" j
/ k  w" o- e/ {9 a- [6 w# `
; A% E8 \: A" _+ q6 @$ m
( h, a+ c2 j. F. D'ผมเห็นสาวๆ ในเมืองเค้าติดกัน ผมเลยอยากให้พี่ติดบ้าง'


/ |- ?( T) w$ c/ J" @0 }4 a' T
ฉันหมดเรี่ยวแรงลงในทันใด

4 Q$ k8 C! [+ c% T2 W! l

ดึงน้องชายเข้ามาสวมกอดและร้องไห้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเป็นเวลานาน
4 e6 R# Q3 \5 \6 X- ^& ~


( u  B; f/ T8 W9 c' F# ]ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 20 ปี ส่วนฉันอายุ 23 ปี .
5 Z6 ]( [( l6 o5 x2 ?6 `
5 F6 E2 G3 j# J0 g" M* h. e4 R

วันที่ฉันพาแฟนหนุ่มของฉันมาที่บ้านเป็นครั้งแรก
+ w# {2 ?" @( F1 ^8 ?" ~3 B


ฉันสังเกตเห็นว่า

# I' f, y, v- r4 s8 E
$ H2 }7 T# g* x
หน้าต่างบ้านที่เคยแตกไป ได้ถูกซ่อมเรียบร้อยแล้ว
4 |- y9 _$ s7 r: S
$ \: o( t1 U9 F7 q

2 h# b' J6 K3 L) bเมื่อเข้าไปในบ้านก็เห็นว่าบ้านสะอาดขึ้นมาก
& Q+ b, e9 r# ?) c
# X8 o# g: P7 L5 i
2 m% B  K0 l5 ?' ]7 j8 d
หลังจากที่แฟนของฉันกลับไป ฉันพูดกับแม่ว่า
6 b  u( ]4 m+ |3 w
% Q7 l" z+ Z, E. u6 A

'แม่ไม่ต้องเสียเงินเพื่อทำความสะอาดบ้านกับซ่อมกระจก
6 |- \+ [9 h" y( R
8 b6 P# {0 S5 G8 R: k) f! f8 g: X
# e8 |$ y3 P% k+ {. L  u
1 e; U/ y! R& uเพียงเพราะหนูจะพาแฟนมาที่บ้านหรอกนะคะ'

, J3 t# h; R& x0 _- h7 D4 B0 y: Q( b

, K, I- D' V3 C$ x5 [% sแม่ยิ้ม แล้วพูดว่า


) m3 \4 Y) E/ X
  d) I; d0 f" D/ l0 X' แม่ไม่ได้จ้างหรอก...น้องชายลูกต่างหาก
. X9 ?! |0 i7 Q. G; V" x4 i

0 p( L. }$ f1 a
วันนี้เค้าขอเลิกงานเร็วเพื่อกลับมาทำความสะอาดบ้าน
2 E1 E0 y* D1 W, F


/ X  N. S& R; H' Nลูกยังไม่เห็นมือน้องหรอกเหรอ
2 w7 ^  |0 s  d
* W9 G5 Y( {1 v4 T, ^! @: I

1 H; ^% ]4 t  E/ G* n; kน้องโดนกระจกบาดตอนกำลังเปลี่ยนกระจกบานใหม่น่ะ'
2 r4 n4 q! p2 d7 W& B+ A+ m. x. R

8 a9 s1 m. v1 K# e1 X3 k
ฉันรีบเข้าไปหาน้องที่ห้องนอนของเขา
+ f6 ]+ m, o' X; M' ~% ]
1 A" N( q$ c" E5 R
$ }' E/ l5 O0 t/ v
% Z) K2 x: G3 w/ ?ฉันรู้สึกเหมือนถูกเข็มนับร้อยเล่มทิ่มลงกลางใจเมื่อได้เห็นบาดแผลบนมือ


; \' K9 {5 {6 D3 n
ฉันจับมือน้องเอาไว้อย่างเบามือที่สุด 'เจ็บมากไหม'
4 E$ u9 D, _$ t8 u0 Y1 ~


ฉันถาม
" i% N! `8 X; _+ k7 }" d

& c. W4 Y: i6 ]7 d' k) X
$ W' `5 W. J2 ^4 G( O' x'ไม่เจ็บสักหน่อย พี่ก็รู้นี่ผมทำงานก่อสร้างนะ วันๆ

+ L: q( v+ G& X8 s$ M  v. E" |

มีหินตกมาใส่เท้าผมเต็มไปหมด

8 @# c" F+ L! {  `

* H; a) s. h/ X: `8 K1 G3 ?: J- B7 Kแต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมคิดเลิกทำงานหรอกนะ

7 r! t& N  b+ H) n: d( \( ~

และ...'
: P3 b$ b3 [6 j6 ?


( x/ \" N3 p6 D  ]3 Oน้องชายของฉันยังพูดไม่จบประโยค แต่ก็ต้องหยุดพูด



เพราะฉันหันหน้าหนีเขา



9 {5 W* ?1 U: p; @2 Zน้ำตาไหลอาบหน้าของฉันอีกครั้ง
. b, D4 b! a/ ~4 E* r; N
0 A( i& M5 A0 M0 {+ r; f7 _
* P( Y7 k* V1 @& v( m6 |
* h4 j. [- ?+ X) I1 A& ]/ i2 X' Y'เพราะพี่เป็นพี่สาวของผมนี่ครับ'
" Q* i7 v( v* z  r

9 q' A! ^8 l; A% x7 k% o' B
3 r% _/ w' L# n* K" t7 Bตอนนั้นน้องของฉันอายุ 23 ปี ส่วนฉันอายุ 26 ปี...
! r* c* ~: c; m; W: `
, u# U9 U7 j+ E- g# \+ }
6 H; [* P7 U9 q! k
หลังจากนั้น ฉันก็ได้แต่งงานและย้ายเข้าไปอยู่ในเมือง

/ S# m3 g! ?0 H' Y" ?
( A- Z! A  f1 P$ z) |5 E
) v: s* Z# R: b, X' I  [หลายครั้งที่สามีของฉันชักชวนให้พ่อแม่ของฉันย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองด้วยกัน...
, o( L- F# b9 W5 c+ G  I
5 t4 @, ~, X. k* L) o# Z

แต่ท่านทั้งสองก็ปฏิเสธ



ท่านบอกว่า ท่านเคยย้ายออกจากหมู่บ้านครั้งหนึ่ง

" Y$ k2 A, v4 o: q( x9 N
1 ]% Z" e/ j$ m; A0 U
แต่เมื่อออกไปแล้ว


" `9 ?. i/ V. X" h
ท่านไม่รู้จะทำอะไรดี
2 M" O8 O9 L' U* B  E7 A! M0 z6 o1 a
% P" c4 x! c# I' ?9 v

6 f; ?! ]5 T0 eจึงได้ย้ายกลับเข้ามาใช้ชีวิตในหมู่บ้านตามเดิม


6 `! v9 `5 i3 z% {& _
! ?! w) N2 {2 t* q* wน้องชายของฉันก็ไม่เห็นด้วยกับการที่จะให้เขาและพ่อแม่ย้ายออกไป ...

" i/ n7 w' ]! I% e. Z- r

เขาบอกกับฉันว่า



3 |& i2 R& C8 k0 N. k5 }'พี่คอยอยู่ดูแลพ่อและแม่ของสามีพี่ทางนั้นเถอะผมจะดูแลพ่อและแม่ทางนี้เอง'
  M1 H0 @% K9 ?- z. w: b

% K+ i0 ?7 G5 e/ p2 L1 J
2 V; |/ |" j' i3 M$ C1 qสามีฉันได้ขึ้นเป็นประธานของบริษัทของ ครอบครัว
9 B% q  q2 e# w2 V8 w( ?) i

* O2 C2 r9 e# g1 r* `( I5 e
เราทั้งคู่อยากให้น้องชายของฉันเข้ามารับตำแหน่งผู้จัดการบริษัท

& X7 y) S  o: m7 Z...

แต่น้องชายของฉันก็ไม่รับตำแหน่งนี้
( h0 U) K. A0 ^* _8 t" W; j6 F

' }$ `# z# a& u4 o7 l9 [5 O0 y; f
* |1 `* t/ Q9 r0 |  A% s$ }( \& Tเขาขอเข้าทำงานในตำแหน่งพนักงานธรรมดา


$ J$ q) v8 U; o! t3 w
5 k( k" G( s3 b1 }8 sวันหนึ่ง น้องชายของฉันต้องปีนบันไดขึ้นไปซ่อมสายเคเบิล
6 e# ?+ |5 E( W/ x# m2 ]
$ t/ Z! T, w4 w' |
5 x0 |$ a! j: `' l/ d
และตกลงมาเพราะโดนไฟดูด
3 V9 C! O: @( u
! O! Q4 i% C2 x% n9 v
3 a$ A- F2 d5 o7 T$ ~4 P; y
- E" t& E6 o# H3 ]. Z' V5 v& h. Z5 uเขาถูกรีบหามส่งโรงพยาบาล
& |8 c$ f0 i# o" B. j: P


ฉันและสามีรีบไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล
. M3 ]1 `& v: Q4 f5 j% g

& s, r  W# ?& t$ H2 ~
2 M* ^" F4 \5 Y$ K$ I* fน้องชายของฉันขาหักต้องเข้าเฝือกที่ขา


! [2 X- o6 f/ b* H
5 }4 |# f: l- t' v... ฉันโกรธมาก จึงตวาดน้องไปว่า
9 r. J# g$ ]9 d; n0 i% ?


: V+ p. `; |0 B! ?0 l; K' ทำไมถึงไม่ยอมรับตำแหน่งผู้จัดการ หา!!!


# N/ u8 J/ f# c/ [/ K4 H: l6 ]3 `, _
$ `  [3 w+ v. l& \ถ้าเป็นผู้จัดการก็จะได้ไม่ต้องมาทำงานเสี่ยงๆอย่างนี้

3 r2 P$ _6 R( m

ดูตัวเองซิ...เจ็บเจียนตายอยู่แล้ว ทำไมถึงไม่ยอมฟังพี่บ้าง'

5 y$ Z1 C) A8 q

% Y7 B# O* F1 }+ U* vคำตอบจากปากน้องของฉันรวมถึงสีหน้าเคร่งเครียด
: K$ y* L/ x; j' Y6 j1 P) x: T
- {; U8 h9 z: B, Q0 T7 K, N9 t

+ |  r* L* a" Y& d6 Rยังยืนยันความคิดเดิมของเขา
2 `8 X9 ^( T. f6 ^: F
& e' w- x$ P' A  P2 l' H

  W. N! X. m$ D. I9 A2 p! `'พี่ลองคิดถึงพี่เขยสิครับ พี่เขยเพิ่งจะได้เป็นประธาน



2 T: b; [) P1 ]9 ^& ^1 ~ส่วนผมมันการศึกษาต่ำถ้าผมได้เป็นผู้จัดการ

5 o. V8 w# C; T1 \" L
* u+ A7 ?3 j! |1 V7 ?5 U1 l/ `
) q  O* U+ C2 }( M5 `$ Q0 kคงจะมีเสียงนินทาว่าร้ายเต็มไปหมด'
) x5 j: E0 l6 z5 f
: Z; h6 e- q! U
1 A/ o% M# r3 D: n
9 P2 [+ @& T. `1 W, i4 M5 Lน้ำตาปริ่มดวงตาของฉันรวมทั้งสามีของฉันด้วย .....


# K, h# I- L+ i# e
2 ~0 R0 l0 B. `' H& R5 H0 [ฉันบอกกับน้องว่า

$ d4 j1 v6 J1 j; L. {

) Q- U% }1 ~; h9 E3 b  x'แต่ที่เธอไม่ได้เรียนต่อก็เพราะพี่...'
& N# {8 d' S$ k3 F' F- a
4 u, u7 t* M" T; a' E
2 e: z$ B. A2 t0 M  p
' c; T7 y/ F/ [" ~; y5 y'ทำไมต้องพูดถึงเรื่องที่ผ่านไปแล้วด้วยล่ะครับ'

$ y  `# W0 r- ^% T9 y

1 s6 V* C7 [) P2 C. jน้องชายของฉันจับมือฉันไว้



ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 26 ปี ส่วนฉันอายุ 29 ปี...

* o/ d# B3 [9 i0 V4 _0 d1 s

7 F5 E: n" g3 D7 L& x

เมื่อน้องชายของฉันอายุได้ 30 ปี
! E' i3 X6 W; d( z
. X9 a% L0 r$ h( m7 k( Z  V

/ D: Q7 i+ I: e8 u, cเขาได้แต่งงานกับผู้หญิงในที่ทำงานที่เดียวกัน

; U4 @) _7 n$ x3 O4 {/ S7 g

1 K' C( E* ]3 m5 |" v2 mในงานแต่งงาน ประธานในงานได้ถามน้องชายของฉันว่า

" P0 n. Y& ]& }! _4 q0 R

' ใครคือคนที่คุณรักที่สุดในชีวิตนี้'



น้องชายของฉันตอบอย่างไม่ลังเล 'พี่สาวของผมครับ' .....
$ z& x1 V0 U+ `% J
% S0 \# r& Z& r
6 i9 j& }+ W" Y0 x+ k  d
และเขาก็เล่าเรื่องราวที่แม้แต่ฉันยังจำไม่ได้
! N' g" O% z6 x  R


' B* i8 V/ P. ^& ?) `3 b4 @/ w5 y; |'ตอนผมอยู่โรงเรียนประถม โรงเรียนอยู่อีกหมู่บ้านหนึ่ง
8 [, g% X6 f( D
. |: ~/ S: C8 _

; y4 e( l* ?5 ?0 |8 E0 G3 h' Bเราสองคนพี่น้องต้องใช้เวลาถึง 2ชม.
4 s% C" t7 y% I" E. D9 i
" z0 E2 a( R1 a& O+ a- F& p

7 p7 i4 h( d9 P2 q  }6 Q) kเพื่อเดินไปเรียน...และเดินกลับบ้าน



วันหนึ่งในวันที่หิมะตกหนักผมทำถุงมือหายไปข้างหนึ่ง
6 {. |4 z, }: t, T6 G


. z" R6 Q* O$ Iพี่สาวผมจึงได้ให้ถุงมือของเธอข้างหนึ่ง

' ~/ ^3 p) p1 S: a
0 n8 B& L' Q: h2 {  d  C
และเธอก็ใส่ถุงมือเพียงข้างเดียวเดินเป็นระยะทางไกล
+ ^' \$ z, P% i
# `1 l% ~( _; d/ m' ?2 T1 t3 d

เมื่อเรากลับถึงบ้านมือเธอบวมแดงเพราะอากาศหนาว
" I$ t6 B2 c' f) k" E3 E


# k. G) W0 ?  X! g* h# dเธอไม่สามารถจับช้อนทานข้าวได้ด้วยซ้ำ .......นับจากวันนั้น

* a% r' y, \1 m0 n' S4 B
$ F- X, s% j/ F% s" e( k
ผมสาบานกับตัวเอง



ว่าตลอดชีวิตของผม ผมจะดูแลพี่สาวของผมให้ดี


8 X( v4 Z/ N6 t+ j
  ~: E- X% U( z( Q- r( b) ]และจะทำดีกับเธอ'
1 p1 m! e  K0 z0 P; W3 j% {! O* K
; K; B! H/ B! A/ ~4 _
5 S% X$ m& G. _% b
เสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่ว



สายตาทุกคู่ของแขกเหรื่อหันมาจับจ้องที่ฉัน



คำพูดจากปากฉันออกมาอย่างยากลำบาก .......
, M# q) J3 z; C' E; X
) g4 g: I. {' S% V5 l, l, o

'ในโลกใบนี้คนเดียวที่ฉันรู้สึกขอบคุณที่สุด คือน้องชายของฉันค่ะ'
% |6 m5 F$ V- ~6 e0 S1 [/ q: ?% c
' h) i3 H4 p3 A' f* k8 t# \5 q

ในวาระที่มีความสุขที่สุดเช่นนี้


7 y. C8 F! c$ {- c
น้ำตาได้รินไหลออกมาจากสองตาของฉันอีกครั้ง...
4 M% Q) K- ^; {
' Q7 i% G+ ~* A- R
$ L8 Q# X4 G" Y, k4 |/ z- o# w
1 E$ g5 W+ N, R6 i. b* }จงรัก และห่วงใยคนที่คุณรักในทุกๆ

% O- \1 K$ d8 p3 S/ U
* m; \. U; P/ J% T$ ]3 \3 X2 E) E
วันในชีวิตของคุณและเขา



/ ]! ?3 s3 n3 v) ~  q& K5 ]คุณอาจจะคิดว่าสิ่งที่คุณทำให้ใครสักคนเป็นเพียงสิ่งเล็กๆน้อยๆ
8 v1 ]. d% y. e+ q3 [5 I5 q


3 o7 D, ^  `5 W% W0 P5 Iแต่สำหรับคนคนนั้นอาจจะมีความหมายมากอย่างคาดไม่ถึง

7 L( `" |; ~& u0 K+ I. V

, w% j0 m" v% e.. ไม่ว่าเขาคนนั้นจะคือ


& d% C' C1 L9 K# @5 f0 q( H5 k/ Y
พ่อ แม่ พี่ น้อง ญาติ คนรัก เพื่อน

1 @& c; U, o6 {- j# J# e
# ~0 g# X; ~% p7 H3 _7 U9 h- z
$ U7 s& I. R* U9 G6 e$ }3 h" _หรือแม้คนที่คุณไม่รู้จัก ก็ตาม
, C2 f" t  b  b' e9 ~

* U& o3 Z+ d5 x( z$ @7 v- E2 z


จบบริบูรณ์....


/ j( O6 M: ?! \1 ^


$ R; d  }, t8 B& V" }' F8 Uปล.ปัจจุบันผู้เป็นพี่สาวอายุ 86 ปีตำรงตำแหน่งเป็นผู้บริหารใหญ่บริษัทฮุนไดและในเครือกว่า 20 บริษัท

* I8 I9 D! o4 _$ X
% [6 o3 ?( C$ K
- L8 f2 z9 e3 T, F6 N. ^! U- fน้องชายอายุ 83 ปีเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทเล็กๆ ที่มีชื่อเป็นภาษาเกาหลีว่า
- `+ }  C1 F. W% j" X


" F6 V! `+ D" e# e'ซัมซุง'
3 k7 q7 x) A! d# D6 [) |


2 H0 r/ Q2 V3 M4 e6 kและเรื่องราวของท่านทั้ง 2 คนกำลังถูกนำมาสร้างเป็นซี่รี่ย์ โดยดาราเล็กๆ คนคือ ซอง เฮ เคียว และ ลี ดอง ฮุคครับ
$ Z4 D9 ^! G1 w* S
2 x2 \! H* Q( Q8 x% g

บู มิง ฮอง

3 l/ Q9 B% ]) ~7 Q% y$ rเล่าเรื่อง
% L9 X5 B; @( [+ a! V9 @
) n1 u; }! m* O& ]$ x1 t2 _
; X) q2 C0 _- G: ~* E* {
9 m3 G3 X1 o3 U5 ?+ k8 vที่มา : ไทยเสียว

cyber2friends

ซึ้งมากเลย ขอบคุณมากครับ

por201502

ยาวเป็นบ้าเลย 555.

MasterTGZ

ซึ้งดีจัง
( b+ i! l9 T& X0 Yนี่รึอดีตของผู้บริหารบริษัทยักษ์ใหญ่