Discuz Thai

 ลืมรหัสผ่าน
 สมัครสมาชิก

ข้อตกลงการใช้งานกระดานข่าวดิสคัสไทย DiscuzThai Agreement (English Version) ประกาศดิสคัสไทย - ทำเนียบดิสคัสภาษาไทย

Discuz! X3.5 Thai R20240520 Rev.9 (NEW) [วิดีโอช่วยสอน] อัปเกรด Discuz! X3.4 เป็น X3.5 Discord ของ Discuz! Thai Community อย่างเป็นทางการ

Discuz! X3.4 Thai R20220811 (REV.75) สิ้นสุดการสนับสนุน Discuz! X3.4 ภาษาไทยตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป (ขอแนะนำให้อัปเกรดเป็น X3.5 แทน)

ค้นหา
แท็กยอดนิยม: ดิสคัสภาษาไทย Discuz Thai
ดู: 3071|ตอบกลับ: 3

[Live Talk] นี่เรื่องจริงเหรอ ผู้บริหารซัมซุง...

[คัดลอกลิงก์]
ฅนไทย โพสต์ 2011-9-3 22:13:21 |โหมดอ่าน
นี่เรื่องจริงเหรอ ผู้บริหารซัมซุง...2 J+ n" C8 B/ U  U- \9 m+ ~
# \' c- S9 `( {0 T, L

7 ~. K) ~: l: P0 \" ~( j
  [  h% {+ z8 sฉันเกิดในหมู่บ้านบนภูเขาที่ห่างไกลผู้คน
* D7 M: X: \' l/ r: E$ C' w* m  }6 A

; K2 y4 R( ~! {# H! L9 f' J
0 z9 K7 s5 s4 `  q9 aแต่ละวันพ่อแม่ของฉันต้องพรวนดินในไร่ท่ามกลางแดดที่ร้อนระอุ
. y. t4 M- ~/ m4 v# P
* c; k% q" V7 J
6 k8 S/ d9 K# Q  W3 u' H7 A9 t6 ]( [$ J  w+ W8 }0 i
ฉันมีน้องชายอยู่หนึ่งคน อายุน้อยกว่าฉัน 3 ปี
5 p, P* G: `& [1 F6 w, W, b- M, K  p% a; {; L

5 [: K; K8 q' k9 }3 V5 E1 g9 K# d) J
วันหนึ่งฉันขโมยเงินของพ่อเพื่อไปซื้อผ้าเช็ดหน้าที่เพื่อนๆ
, G' S) `0 Z& e# O
% M7 w1 F- a+ n6 s7 Q- P ' \! n; _5 |" R% ?3 w; ]

' m  }- _, s- T- _- j# jของฉันมีกัน9 N+ Y/ q6 z0 e4 K" b
  C! e5 i( m8 d, e1 A- y; q7 Y  n

5 I+ l$ T  B: y5 M
. e. L) S" V1 B1 |% j# Z4 C) Xจากนั้นพ่อก็รู้เรื่อง  |- D' f" V  p, J( X* j
* ^8 ]) j2 b1 S) i- y2 V
; w; k  {+ j& O1 ^( h( G

( m; d) S& y, Q' ~, @& `3 @" i2 Qพ่อให้ฉันกับน้องคุกเข่าหันหน้าเข้าหากำแพง5 [% ^4 n; a8 |0 n- G

2 b7 Z/ M7 @. f  j- t7 n; L
, Z9 t# T% O# g
; z; M# i7 Y1 ]( Q4 S9 P) Xโดยที่ในมือพ่อมีก้านไม่ไผ่อยู่หนึ่งก้าน
) k" M; A& C* a4 S; P! }4 F
% ^& ^' C" A# p9 b8 I5 Z1 i
3 d4 m' d, @( r! s7 H7 n5 V
4 [# u6 W/ b: H'ใครขโมยเงินไป' พ่อตวาด
$ W" C& g' B) T" [
* J" ?9 \5 h0 a9 \9 R" w , q) {4 X+ s+ l7 A2 S

) H+ i, g$ _! u$ {ฉันกลัวมาก ไม่กล้าพูดอะไรออกไป น้องชายฉันก็เช่นกัน  L# `3 r! N$ Z
. u; `. ~2 _2 g! K* z* ]% [& U6 B( I

0 r6 ]+ s5 `" T8 z& E& i. D# L) _  f1 h3 r! ^
พ่อจึงเอ่ยขึ้นว่า0 |; n. `! J& W2 P, P! S& c

- q' H7 }  w: _1 r : x" T! V* H4 w* v, u4 ~( t

9 P( K" B+ I9 y, V+ f( z'ก็ได้ ในเมื่อไม่มีคนรับสารภาพก็ต้องโดนลงโทษทั้งคู่นั่นล่ะ'
1 X' |; ]; v& t- _- E7 M* k2 l: x+ y0 V
9 b( v9 y1 ^3 @# b% A& V
3 }9 v  R# b/ d$ Z4 P) v
% I2 X7 `0 v& aพ่อชูก้านไม้ไผ่ในมือขึ้น
+ a& G: \# z, B# i; _' y; }' e$ v8 s' g/ \- S
. @! e8 r% Z/ k
+ w5 `! t8 G1 K0 \6 ]) E* H/ C
ทันใดนั้น น้องชายของฉันก็ลุกขึ้นคว้าข้อมือของพ่อไว้....แล้วพูดว่า
, W) V5 T& G3 I& y- W4 |* b) w0 R" D; T+ Q

& ~  \# R: X! z$ I; }8 K9 ]
: @" w1 K* a  t1 v* E'ผมขโมยเองครับ'
" R! U) q, h8 D  f# W  T/ x, L" l$ o3 E! E. K9 U
- D! [6 o1 s( K4 K4 Z' O7 h
& z* U" p4 G# M8 D0 |2 \
ก้านไม้ไผ่ก้านนั้นได้กระหน่ำลงบนหลังของน้องของฉันอย่างต่อเนื่อง4 H2 V9 E3 q1 u7 a0 y1 T" J
' [9 ^6 @8 F( B2 H2 ]; N
3 N9 r: t2 j* r" d8 u0 _

; k+ s+ b% [, T' `พ่อโกรธมาก พ่อตีน้องของฉันไม่หยุด
9 F( v' `% @& j0 P, H1 h
; R$ C# Z6 h, n) q% E. L3 C ! J# d$ A) F2 ^/ k6 h
# D8 E! r9 t0 n2 T- C
จนพ่อหอบด้วยความเหนื่อย
2 T2 H, r: `! d0 K: r, l* ]9 y
. l% [) b& F2 M( [) j" } & o/ p' ]8 l4 P! `; Y( l0 L1 [
+ o) a3 W  T3 _4 F$ |
พ่อนั่งลงบนเก้าอี้
" z0 V$ h, r( o* B: {" h  Z0 \" v: J3 R; g

: F3 ?* G  k, O# r! c  k1 x5 w
; Q, O6 [* {) M3 y* L1 j' L! jและด่าว่าน้องชายของฉัน
" n" b% F: y! [% v$ ]& C* ]1 T4 ^8 i8 H5 o

. O0 ]7 v. _7 p) m
- ^; O8 t# A# `6 m/ L& F" g5 G/ l$ C' ของคนในบ้านแกเอง แกยังขโมยได้ต่อไปแกจะทำชั่วอะไรอีก
  G  n- ]4 k& Z) j( J
7 p6 [) d9 n. O% j1 z& A6 i
0 N8 u- c) A& V5 R' C, z' G% t8 m& d' D
แกน่าจะโดนตีให้ตาย ไอ้หัวขโมย'0 R2 _. L2 Z- H3 K9 e! z5 I, u4 O8 R
9 ^6 L5 ]  E* s' w7 v
1 [9 C; m: W) k" `

! Y; y" u$ A4 i  Sคืนนั้น ฉันกับแม่กอดน้องชายของฉันไว้8 K( r- P, v0 a; ^

! o+ `# A5 ?2 R3 x
( D* i2 w8 B% L0 q- s
, w9 W7 }3 V" m% nหลังของน้องมีแผลเต็มไปหมด
3 b! x7 R% P3 t/ v5 ?1 g5 ]
, `- F. V0 d# h3 x8 G% B
1 X2 `+ ?0 ]+ y+ w
# C$ n- e' |: K( M! Eแต่เขาไม่ได้ร้องไห้แม้แต่น้อย8 @3 P. M1 t0 F
3 D: h: l1 u" s5 I7 O$ i+ ^

: f: ~* Z7 H& d0 y' g9 e. d1 g; B5 _9 t% d$ E* M
กลางดึกคืนนั้น ฉันนอนร้องไห้เสียงดัง และนานมาก
, r$ [* `. w# Z. {9 F7 C1 j, k- }' }
0 r, P: w; p2 X: [2 v& Y7 S

$ C& r7 e2 |& I, p/ Kน้องเอามือเล็กๆ ของเขามาปิดปากฉันไว้ แล้วพูดว่า" K0 q/ s: {" S

6 j- d8 {- _" R0 h  M
; T% H) C! l) X  z/ x' M# C2 g1 _: w; p9 F: t+ W/ H0 f. R4 {  |  w
' พี่ครับ ไม่ต้องร้องไห้นะมันผ่านไปแล้ว'
9 c: S6 b; W/ l9 V
/ |0 F) X4 i7 @
3 d6 s, |7 Z8 A) L6 d6 R& n  p" E, O
ยังไงฉันก็อดที่จะเกลียดตัวเองไม่ได้% \3 |; u+ `+ s
0 w3 b5 E1 x" ?( A  h

; I' ~* L! E. {3 q8 F2 h, S/ c; {0 u1 \! q( _  H. i
ที่ไม่มีความกล้าจะบอกความจริงกับพ่อ
9 i  j, N4 m+ w) C3 R; o% G" u0 B" g! ?7 ?4 l/ D; x  {7 q

6 m# m# \2 r) r% Z  E4 B, ^+ V. J4 ]5 `; }

( q: {) h: k2 A$ n  N+ H5 m
6 V0 P6 I1 n2 fหลายปีผ่านไป9 ?& B+ o0 k) \% w3 p4 o# l& X

8 f! f4 E0 x' \' b& Y, T% U
. Y! v2 z1 w  l% H6 l; x$ X
, R0 _' I" N) c! kแต่เหมือนกับว่าเหตุการณ์มันเพิ่งเกิดเมื่อวานนี้เอง4 D+ _- y0 b3 w% |) U
2 Y8 A& s# ^- e; @, `9 J
' [# }# ?& T$ c
; D) O7 e4 z1 v% O3 u+ k1 I& J
ฉันไม่อาจลืมคำพูดของน้องชายตอนที่เขาปกป้องฉันได้เลย
$ L% g4 C" e$ h/ @1 j
( v- k5 v! W4 n9 t7 z* m; V ' Y* [, j# @; ^4 L  d  k
! v2 [) Z$ r/ k
ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 8ปี ส่วนฉันอายุ 11ปี...8 V3 M! ~9 \: W' V$ ~2 N

8 y8 S2 P) k! K- f7 e2 J ( W2 @- b3 U) p' {
* h/ l' f6 V8 n3 z* J7 Y
เมื่อตอนที่น้องชายของฉันใกล้จบ ม.ต้น: A4 d0 Q# t: |* ]1 r7 J  D7 M0 u7 i
5 I( p7 O* Y4 O+ k

2 a* r4 }6 z" j* R& v$ d+ a' d9 }! A3 A
เขาได้รับการตอบรับจากโรงเรียน% X( V* p6 I1 G" H+ u

' D0 v8 n2 Y: A& m  O6 U 6 H9 a7 ^! Y4 h& n; U( K
- x% b. n1 a' L' u7 \6 V5 F9 }
ม.ปลาย ว่าเขาสอบได้ ในขณะที่ฉันซึ่งใกล้จบ ม.ปลาย$ l8 \$ u  e/ w) P
4 m  Y4 }' U0 T6 Q# ?
& h% W4 E" p% ~

3 n3 ~2 l0 y4 o9 d/ n  Oก็ได้รับการตอบรับจากมหาวิทยาลัยของจังหวัดเช่นกัน3 K( _5 s: ?9 H* q- Z) I

% p1 O8 I- o+ R( Y0 E# }( d* G
% r5 X8 W% Z4 y) ^4 I- P  J7 w  G( N: w
คืนนั้น พ่อได้นั่งสูบบุหรี่อยู่ที่สวนหลังบ้าน& f$ a" c$ {% `

0 B& |8 O8 l+ n7 x & G2 u+ P8 u- v! E) f* y: t

+ K! M) O6 Y. h% ]7 ?ฉันแอบได้ยินพ่อพูดว่า
7 Y+ F% f/ U: ~8 r" a9 w) c9 E0 F+ Q8 {; j1 u* L9 W
& B! g0 C! |& |' C; G8 U2 o

" B, w( A" Z. N2 T' ลูกเราทั้งคู่เรียนดีเรียนดีมากนะ'
: `5 _* B; i& s6 U$ [) q( o( a8 t
3 _8 D( v& V6 \/ n. e1 r7 |' E) H

* p" Z7 _: C8 r! T0 E0 N/ cแม่ซึ่งนั่งเช็ดน้ำตาอยู่ข้างๆ พ่อ ได้พูดว่า
9 D+ Y6 h8 B0 G1 p/ m' u- B( `) V% ~7 g2 v: H
; t' @1 p  h' `8 K  p
, o  H' s, w1 W7 h
'แล้วเราจะส่งเสียลูกทั้งคู่ได้อย่างไรในเมื่อเราก็ไม่ค่อยมีเงิน'
& `5 Y, B9 v( A. c" I  O1 m. x# F% g# @2 Q: D- l! @
8 w5 C# F$ `( G! O4 S
: e+ P. B  O) `" m
ทันใดนั้น น้องชายของฉันได้เดินเข้าไปหาพ่อ แล้วพูดว่า5 \" b/ t+ K- Y7 x) S* Z
( U* G) y5 P1 E  Z8 x# L, |
! p. M! t- W% w0 [5 ?

% `4 z6 H; f3 q- u  p1 p& W' ผมไม่ต้องการเรียนต่อผมอ่านหนังสือมามากพอแล้ว'  C+ |4 O. X8 D4 W# P# F4 |5 n
) F; n8 x: A2 q  \7 P" ]% R

6 P! x4 [/ q5 p: i( n  h6 A: ^! ^/ u
พ่อเหวี่ยงมือตบลงที่แก้มของน้องของฉันฉาดใหญ่4 y1 L* T+ C6 l. R' _' S
. E7 I7 s" b: Y8 E
! K$ ^& _9 ?' V
8 A" i: [1 t, `  n* @! e5 F7 K* u
'ทำไมถึงคิดโง่ๆ อย่างนี้: O/ o& k% @0 f, Y2 B1 W) s9 M! q" E  _

. ?# C+ V! o- t% P8 o: F0 `
/ M- x6 f& W, K; m7 D' V6 |8 v5 d
$ l$ T3 j* v! p8 M& K4 ?4 mต่อให้พ่อต้องไปเป็นขอทานข้างถนน
# S. j  p9 y0 ?2 I) E* ]
- v$ D  l: W+ U9 a# O
) [9 [3 ]9 B# K0 L: X; k! {
# e" ?- F6 k7 Kพ่อก็จะส่งแกทั้งคู่เรียนจนจบให้ได้'' R# B; K; u0 N+ f
8 R) K- g$ V6 \, ]

$ s, f4 U; a  \: S
6 U9 q! S% r" _คืนนั้นทั้งคืน พ่อได้เดินไปตามบ้านต่างๆ( \" L6 {2 k$ Q+ t, v# X0 f" E

9 m& [& D1 ?# K2 r& Z ) D) t' Q' B  `4 g- e
- A& Z+ [' N. j! [
ทั่วทั้งหมู่บ้าน....เพื่อขอยืมเงิน4 @  z1 |3 ~! e
9 ]1 Z8 s# ~4 U

7 r5 o1 R# [2 q. P  W0 Q. H" y* d, V( r# u3 b1 _
ฉันค่อยๆ เอามือประคบแก้มบวมๆ# ]$ v+ A6 l% s3 F5 ^
/ n6 A, R8 L/ ~' q! L! r4 N8 N4 t
% r+ X, B) Z1 J8 c# m% G) g2 J0 t6 U

- T7 U2 n% u( S7 H; |* rของน้องชายเบาๆ และคิดว่า
  N7 Y- o* X# c$ P8 N5 t2 r% K7 k7 G1 x# Z' t* y0 e

6 M8 d( b* J* Z
# K" Y" N! F" ?$ r+ L! g1 m( g4 s' ต้องให้น้องได้เรียนต่อไม่เช่นนั้นเขาคงไม่อาจหลุดพ้นชีวิตลำบากเช่นนี้ไปได้'
8 {1 h$ ]# m% ]3 q& d" O
6 D# N) a) J  \. _2 X
% U; b0 g( k2 `& u$ K
  _8 w+ Y& t! G  jแต่ในขณะเดียวกัน3 O: @5 U4 [4 q4 Z% y
1 e6 l3 {! M2 d
: ^  \/ `6 }4 J9 J. n, t! P- b

8 X6 y7 P0 W+ J# vฉันก็ไม่อาจล้มเลิกความคิดอยากจะเรียนต่อไปได้* V2 ~' o; z: l5 Z9 s" t

1 B; q3 O; n7 z$ }# S6 W; Q
) v! ~7 ?0 {2 ?& Q" R) m1 c$ b# Q5 s+ e% J1 T' r
ใครจะรู้ได้ .......8 `6 ^5 Q. H" \

9 K. ?7 {- k9 P! U9 a
6 e+ U' ~3 l9 _& H8 t& v6 o6 ^$ N" G6 G& E: m2 Y! b6 d
# o' O+ V3 _( n/ _2 B
2 M4 [' A( L' L% v, P( p5 O
วันต่อมาในตอนเช้ามืด/ K: M' V* @5 M9 A1 N! G  h
, w8 T$ b& I, t% b

/ Y* ~3 R% V$ e8 U- j
% I$ C3 H: W0 I7 B: \น้องชายของฉันได้ออกจากบ้านไปพร้อมทั้งเสื้อผ้าติดตัวเพียงไม่กี่ชิ้น2 j* _8 P/ }* X+ p
$ A2 p! @8 r" m4 T: m! C! N, W
* K" z! L# @" m% Q
0 O7 T: c! _6 q
และถั่วเพียงเล็กน้อยเพื่อประทังความหิว8 S+ o/ ]8 m5 e. O! `3 q% M: m

5 b/ Q3 K4 o- X
3 m  Q; v& ~. e: R
- c4 ~/ Q2 O' s8 aก่อนไปเขาได้ทิ้งข้อความไว้ใต้หมอนของฉัน
" {5 Q5 y3 F* f. ?# n8 _3 s$ E; b9 G
# A, }' c8 C3 \) N. Y

& y- b& R0 z7 ~% t4 r  O: \3 D4 |' _ขณะฉันกำลังหลับ. b1 |; L1 M2 w1 Q: z' P9 {# _: `' ~

! f" O# {9 a+ H+ g
8 }+ @) O, c8 [, ~) h, ~4 k9 \1 c# X0 h* R1 C' ]4 j
' พี่ครับ การจะเข้ามหาวิทยาลัยได้ ไม่ใช่ง่ายๆ นะ ....
5 q3 t- ]( t1 l7 B: I6 G& S; }3 c
2 z  z8 \8 }3 `* ], V: _

( u: \( S' h+ k7 u, S! n/ Tผมจะไปหางานทำ...แล้วจะส่งเงินมาให้พี่'! |" \! j4 c3 G3 E' K
# L- O5 S: ?$ r6 X) `

: P3 X/ T# B& P/ [1 l2 p6 v1 s$ S5 l! [" ?+ e
ฉันนั่งอยู่บนเตียง
3 j6 H8 ?: d& k
9 C# P/ e1 v* ^# \ ! \5 r) ^1 m% m+ K4 p4 q
4 [8 t0 N& D$ |& T) Y) U
อ่านข้อความของน้องชายด้วยน้ำตานองหน้า .......& ~5 f" J  l8 {: Z
5 |9 X# }' e8 C1 L+ j: j
. X8 A, Y! q4 E: m9 R! {- Q$ u2 I
, c7 i# A- E/ G3 R1 }
ฉันร้องไห้จนเสียงแหบแห้งไป% U2 m7 t, ]4 U7 p2 G
( s7 H5 ]+ z: l9 R4 p
9 f5 x( K* o' {, @) m" T" M
( {" b% t( U6 ^* b% S6 c' s7 d5 y
ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 17ปี ส่วนฉันอายุ 20ปี .....
; ^) y  K1 I+ n; ?4 g( f0 }
7 o$ u+ d8 |1 O 5 U7 u$ s2 C* [$ O" b

6 v7 Q- o  ~7 T( i, J- |% ]$ P) Gด้วยเงินที่พ่อยืมมาจากคนในหมู่บ้าน
$ u9 r8 B; n0 O& K0 M: Z. J0 b3 T

' q7 y3 ~) k! \1 V; ^4 X/ Q
8 b9 `- {5 |5 N& _8 u% h9 x% cรวมกับเงินที่น้องชายของฉันได้รับเป็นค่าจ้างมาจากการทำงานเป็น7 R! S2 l% I3 d2 q

9 ^" E! [& L+ w8 X & _2 T# g# Y8 U( h

4 A$ |. I8 ]7 @$ E* J8 B: Y5 |กรรมกรแบกหามที่ไซท์ก่อสร้างท่าเรือ .......; A2 h  `# P- s3 U& k( r

2 |) W+ [- N* @( g, w9 H; [
; U6 u1 G( ~3 f2 \/ v4 r8 v: V0 B  v$ G1 S9 ~9 B# ?; _
ฉันจึงสามารถเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้จนถึงปี 3* S+ c) y1 K: _1 q% S% I

9 J7 R/ i: v4 ]# [( q# l
1 Y: l+ @- A3 O$ s& ~0 `. z3 F6 c, K9 F: D1 b' q
วันหนึ่งขณะที่ฉันกำลังอ่านหนังสืออยู่ในห้องพัก# b4 c6 j9 F7 Y- W* P  e& \
8 a7 s" q5 x9 `: A; [; H' u8 J; j# o

2 }, k* k' _% B, k5 r: i
: _% W; M. f) a$ l8 s! w" ~เพื่อนร่วมห้องของฉันได้เข้ามาบอกว่า* C6 r7 ^3 M) ^( W" [( L

) c0 N! O* M, O: q8 k8 k
* k! Y1 r. I+ Q4 q' C6 G: l& _8 X! X2 [6 ?7 a5 P* y) h
'มีชาวบ้านมาหาเธอ...อยู่ข้างนอกแน่ะ'7 @  ~; F. c# u# N1 g3 W

0 K$ u+ z. J; a. F5 X
( H, k$ {4 ~/ M5 k: E" S$ R! v% I4 h/ X, ^; E( R6 a# U2 q
ทำไมชาวบ้านถึงมาหาฉันล่ะ, O# M! C$ g" Z' N; t

3 r, i2 a- D5 h2 t
8 ?6 V2 h0 H# C2 _' _( I# @) B. Z2 o  U8 l& \# ]
ฉันเดินออกไปแล้วมองเห็นน้องชายของฉันยืนอยู่% @( {0 j1 B+ I% P; R+ ]

3 n! F- Z9 b1 o8 @2 ?% g3 E 2 X& \  Z3 v' ]  b5 x4 ]% u+ Z

( P) \; s& n8 I! R3 \) \8 nตัวของเขาเปรอะเปื้อนไปด้วยฝุ่นปูนและทรายจากงานก่อสร้าง
' o7 v( D" Z- `0 v+ g
' Y5 u! q* g4 A...
9 a8 o% R  w7 b' r- w
9 Z; g9 S9 w+ z: ~4 m6 ^/ B6 z2 [
2 y. s2 A9 v! n2 H, S% R3 D5 y3 L- I! {& D0 i/ l7 R
ฉันถามเขาว่า
" i6 G+ M! X, }7 N- P( r: Y
8 ^; y+ r& O3 N! s& Z: a* x7 ?, ]5 @ : P$ `5 y4 o$ _& {9 z

( L% M! x2 S6 o9 P'ทำไมไม่บอกเพื่อนพี่ไปว่าเป็นน้องชายพี่ล่ะ'8 c+ T2 f7 x' K* P$ \) R
" Q( _; r: a. G, i2 B5 _$ s

1 _+ D% G0 m; ?: w( l+ H0 j1 z1 m- d( O
น้องชายของฉันตอบยิ้มๆ ว่า( h  U! S* G2 i4 \

- b/ t2 @" A# }6 c
" k8 [# y, a* |
" d+ k; h$ E$ x# j: l( y3 c'ก็ดูผมสิสกปรกมอมแมมออกอย่างนี้...ขืนบอกว่าเป็นน้องพี่ เพื่อนๆ- u$ I5 r; q% T) g3 t
7 I0 Y9 |4 O& R' E/ Q

) r* ^! i- [5 q% A5 a3 Z% B% x. ~  O) c% g; ?, i3 n! [7 E7 g- @6 K3 p
ก้อได้หัวเราะเยาะพี่กันพอดี'* e+ P" I9 q. v* p

: m$ K' @( r2 ?% T- T" q ' i. {6 A7 l' H7 H

2 p* J% G9 g: Hฉันค่อยๆ เอื้อมมืออันสั่นเทาไปปัดฝุ่นให้น้อง
# Z* E7 |/ n% V( p* r, R9 [  g" e6 M+ v/ N

: D% H' @) n/ S) l1 K/ X2 X4 }+ Q# Z; k* `  v5 h
และพยายามพูดด้วยเสียงเครือๆในลำคอ
, B5 ?8 o1 n4 R" F
1 H4 A+ F. j4 {( B " h* s& l0 v. z! u
% C! Z% p# ^8 _1 O- a
' พี่ไม่สนใจว่าใครจะพูดยังไง
/ J8 h* o$ A7 C/ ^: ]( m: ]
4 v2 j% {/ X5 |0 n. E: z' {  e3 I 6 o, m  k9 w/ }1 [

4 j' R& m) C) A9 y. Xเธอเป็นน้องของพี่ ไม่ว่าเธอจะดูเป็นอย่างไรก็ตาม', H5 j9 q9 w# e; `

' b1 V# Q; x+ x; [' M9 ]
. N1 l# i* S7 Z5 i' ?3 t9 j' E* h! L' k" O  i
จากนั้น น้องของฉันได้ล้วงบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง0 ?( M, K' H# a5 }

5 I2 f& m. Q9 |6 b+ p, a& r
: f/ o+ q' I/ B5 T) }  C+ R( M( r2 D& S* z3 |
เป็นกิ๊บหนีบผมรูปผีเสื้อ . เขาติดกิ๊บให้ฉัน4 }3 {+ S( V2 W  {

: W1 e# T7 M, h! e6 V' }* n $ v( @1 M  w7 c" \
) [1 Z2 J2 A  l* @  L0 l
แล้วพูดว่า5 c7 q' r5 R4 d- F# q

# s: ~- M% V! |. Y* F0 Y% f * u& Q$ _& {' A; I% {/ K

8 u. G* d; i- q/ ^'ผมเห็นสาวๆ ในเมืองเค้าติดกัน ผมเลยอยากให้พี่ติดบ้าง'
8 v: x( v- C) U& h1 U$ S- S% \/ u# |! m) q; G- w
- f( m: o! X) V( ]
  E$ _, y; q! a: C  X
ฉันหมดเรี่ยวแรงลงในทันใด
! ~/ m6 K" R! O# ?) V6 {$ K, h  B2 W8 c6 l' ^1 _+ m8 ]

) h5 Q  ?6 X' k! y( R
* F- f# N3 ^; g  E4 T( i  y& C; Iดึงน้องชายเข้ามาสวมกอดและร้องไห้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเป็นเวลานาน+ f3 a( ^1 c2 x$ m! E
2 b! T; ?7 P+ Q- G

0 y4 h5 y1 t% x7 M
3 w: n3 _% x1 H3 E& Pตอนนั้นน้องของฉันอายุ 20 ปี ส่วนฉันอายุ 23 ปี ./ _' ]' s' [8 _) [- {1 m
. a& Z7 w. i8 W; k. Z4 Y1 l

- |7 i  d0 J! b
9 j1 t& W2 O. x& X( Z3 F: Yวันที่ฉันพาแฟนหนุ่มของฉันมาที่บ้านเป็นครั้งแรก4 i* W& |5 w$ J( e7 X4 p+ k$ n

# k3 I* @. r6 Q% m * O! r( p1 {; y% }, a: W  g3 f
. C+ K! r) D6 B+ j
ฉันสังเกตเห็นว่า
5 `6 k2 p: L: h0 U. q* B1 V0 L! i1 r; }4 d9 D! k1 I5 Z* \' r8 g

9 q- T" q9 @8 ]7 g# C! z' v, ]4 A1 X  D: n/ R4 D5 x6 s
หน้าต่างบ้านที่เคยแตกไป ได้ถูกซ่อมเรียบร้อยแล้ว9 s. f6 G' I9 m5 A! S( g
$ i9 H. m4 {6 L( K4 n

9 ~' X: \7 o, i, q0 F
5 K/ y3 }3 q$ ^เมื่อเข้าไปในบ้านก็เห็นว่าบ้านสะอาดขึ้นมาก
1 _2 D3 `5 a4 k/ k1 E$ p( x' |: z2 a% S9 e+ V: R: L
9 ^# J: F/ I4 J7 K* n4 }, I
3 e: i$ @) O/ Q3 X0 t
หลังจากที่แฟนของฉันกลับไป ฉันพูดกับแม่ว่า
: X, ]0 u9 P8 c+ z: _7 w/ _& B7 X' r# u. Z. u

  E3 `, E( _1 ?/ h# g4 Z5 T/ K- {6 ^
'แม่ไม่ต้องเสียเงินเพื่อทำความสะอาดบ้านกับซ่อมกระจก
% L% p1 G# X9 n+ ]# F$ E: t) o" w
. T% P4 G7 b3 s2 C) N+ R
1 ?' r" }" o! f: K) ^
เพียงเพราะหนูจะพาแฟนมาที่บ้านหรอกนะคะ'. W% ]- |, W( A" B# e* B

3 d8 S  r5 C9 ^2 z. Y5 ~0 v, s6 i
, k0 l" F, ~6 Q8 w: @8 ?& a' V# F  s# U3 b* \
แม่ยิ้ม แล้วพูดว่า
# u) A& S- j* q* q3 K
. A% j, t5 \0 T" F4 M 2 ]7 R# w* F2 A+ Z( I2 o
0 a3 R+ O  r1 E5 k4 r& b
' แม่ไม่ได้จ้างหรอก...น้องชายลูกต่างหาก1 `- h' h! {* |! J" T/ o

% c0 j4 \1 `- W5 ~9 h
/ \7 U" @, B- i. i+ y# Y
( [9 T; Z; C8 |8 v- m9 J3 Cวันนี้เค้าขอเลิกงานเร็วเพื่อกลับมาทำความสะอาดบ้าน
- m/ n0 _: z! Q6 _' ?' `) M% O) ^5 u, v/ c# I$ P

2 o+ o/ ?7 N1 U8 {. x; F, w# z  A( x$ B' C/ R4 n  L. B
ลูกยังไม่เห็นมือน้องหรอกเหรอ- A- N" d4 [1 A1 g/ v9 l1 T

9 f1 }2 U( f- w+ ]9 l0 n+ p+ p " L  {  u1 k4 [7 J$ ~  U; I

2 p% d* \+ f2 P, Q; H9 Bน้องโดนกระจกบาดตอนกำลังเปลี่ยนกระจกบานใหม่น่ะ'
9 p/ O& J8 Z' _  I1 P' R
5 W% l, D* k" }7 w5 L7 g+ u+ O% c+ J 8 v' J4 i1 ?5 Z& _2 C/ k
) o& g% ^+ T0 H6 u
ฉันรีบเข้าไปหาน้องที่ห้องนอนของเขา  y2 U& @( J. Q
2 A- Z. B/ L1 R# z% P; z

7 J' [  ]1 S2 X* |% k3 x% ]! Q
2 ]* l. P! a) X8 H: ~( {" c2 Cฉันรู้สึกเหมือนถูกเข็มนับร้อยเล่มทิ่มลงกลางใจเมื่อได้เห็นบาดแผลบนมือ2 |/ P& w: M" w/ g) ~: v" l2 \7 j
/ z" z; l. Y3 K, S; b% ~$ d- ^( d" d

4 m* G7 R$ N* o  J' h
: {% ^8 n. c$ N( O" b& K$ Jฉันจับมือน้องเอาไว้อย่างเบามือที่สุด 'เจ็บมากไหม'4 F. I! ~$ a, o6 k

' q5 Q1 P7 _: ^% L& k; N' d$ ~
- m9 y% p' @* f# n/ x, }9 t
! v- ?+ ?* B+ lฉันถาม5 V& `8 Q$ {# B. w8 w  y3 H1 ~. @
) w/ _, m' J4 h& l2 ]

; Y3 g; c, Q( W5 T2 S# P% y! V& u1 _- |9 r4 N" K& k, M; }3 w# Z9 ~
'ไม่เจ็บสักหน่อย พี่ก็รู้นี่ผมทำงานก่อสร้างนะ วันๆ
( u4 d) `, p8 X: l+ N0 M1 v! E7 @9 u# ?  a* [' ^3 G
0 b9 w* z9 j1 R
2 ?& m  t+ v% s& g7 r. f( A4 F
มีหินตกมาใส่เท้าผมเต็มไปหมด  ], U5 `; l* ]- T1 P) D

6 W  `, s# K. {$ s5 ?0 ^# N: K2 L7 a
: b3 G; s. c" F: ^- z( n5 q( J# }! X" V: @
แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมคิดเลิกทำงานหรอกนะ
) p# C! }9 M$ ^: b& m4 @. b) p- K# y1 \' Q$ b+ _/ I6 l. y  L

0 m: y' x1 J9 m9 ^
; G& V2 S  U9 I& n1 Eและ...'
" D. R2 F1 G) h# U7 k
' r/ Y8 _! _% y1 f* Z8 x% ?6 u, e
# ?! t& E% s/ n  K5 R+ t  {& [0 l! ]2 I6 D: o! l
น้องชายของฉันยังพูดไม่จบประโยค แต่ก็ต้องหยุดพูด3 z$ R% G6 ~  m, m# C% _5 [
: ~$ f% `8 V* |  c# ~
' J: Y  T0 ]7 S% R

+ V$ Y1 d1 c- Z' {9 Zเพราะฉันหันหน้าหนีเขา/ E$ X% W# ?. T7 ~) z# D
; d  w$ L: B  U+ ~

. d- E: \5 W* h( d! Z- `% g
% f8 }' [9 \6 e6 T& d% Iน้ำตาไหลอาบหน้าของฉันอีกครั้ง
7 y2 x6 ?- i: s/ P) q) K1 P/ B* V4 ?$ z

  ]4 B0 j2 O" P# ?
, q& W# s8 X  E'เพราะพี่เป็นพี่สาวของผมนี่ครับ'4 v9 K* t0 k  d( d: E& z4 i: B
. U9 F/ N6 T5 E1 J2 P8 c

1 F( h% ]/ u9 D5 E$ M: S; D) W; S# j& g& V0 R. m5 G1 z% S4 M  x, y/ K+ k
ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 23 ปี ส่วนฉันอายุ 26 ปี...
7 A9 }3 \8 X+ J/ t% J# T& P
$ E# B, ~. c$ z7 S3 S( F & R( l$ @3 q% z+ h6 I9 R% P' J
0 u3 I; [  n3 P6 c% |3 k3 t
หลังจากนั้น ฉันก็ได้แต่งงานและย้ายเข้าไปอยู่ในเมือง
, h# J; K9 L4 P2 @, c- _  G5 c2 A) ~( l  g5 n

7 B8 M9 V) h+ \2 i
3 h1 P/ w" V( q6 b/ Gหลายครั้งที่สามีของฉันชักชวนให้พ่อแม่ของฉันย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองด้วยกัน...2 Q+ `8 [. a! Q' ~
  K) _$ l* {8 P8 h+ B* [7 I
6 R6 e7 s5 P4 p: F" j% C

" c2 G, A, b0 M+ b7 H1 K/ n/ yแต่ท่านทั้งสองก็ปฏิเสธ
8 B* O( Q; a0 D: o1 C- J7 N% o3 W+ e  G. F
. l5 ~7 u, e. x1 |' C* L! F* f$ u

6 V0 W% p( E7 G: m7 {& }7 @ท่านบอกว่า ท่านเคยย้ายออกจากหมู่บ้านครั้งหนึ่ง
6 @6 f% J- F4 |8 }5 o* v* l6 K$ n7 X  s$ r0 F/ g) j
- O* k. @7 l3 a, F
9 I) |* k) i+ v: z
แต่เมื่อออกไปแล้ว; ^$ U( O6 b8 e) }* c' h
' g; z7 x& S: u! A" b' j- o- K

: }; S/ U! G8 J
! W5 ]# O  @; n; Y( J6 _( pท่านไม่รู้จะทำอะไรดี  {7 H  g9 ?& X* w1 K$ E' z  ]# g
3 ~  K. ^2 Z1 O2 M# {7 |9 p

5 x' ~3 V) c6 T( M) L1 w
2 E% }- ~; u! A+ h7 |จึงได้ย้ายกลับเข้ามาใช้ชีวิตในหมู่บ้านตามเดิม
3 r2 d9 f' M0 n1 j. I6 j2 y+ E0 z: Z% s& H0 i/ a$ V

" ^; Z( q" m4 ~7 h5 f( i; f
2 @1 i* ]9 y0 F, B# U4 Zน้องชายของฉันก็ไม่เห็นด้วยกับการที่จะให้เขาและพ่อแม่ย้ายออกไป ...
6 U: U! G/ v) H4 r" Z0 @8 O6 d0 b; s: ?( ]( y9 _. c

# V8 ?5 D# O$ p8 s5 O3 x# n+ h; ]+ A" e! g- D
เขาบอกกับฉันว่า
# ^0 o; l+ p9 C5 V7 C9 x$ @, `: Z
" z9 E2 i( U0 Y
8 l2 n0 d) A  l: u) u" Y2 T: T  b& |
'พี่คอยอยู่ดูแลพ่อและแม่ของสามีพี่ทางนั้นเถอะผมจะดูแลพ่อและแม่ทางนี้เอง'
  T! I/ W5 n- B  |4 h) P. b/ @$ D% ]+ s

* M1 x/ p! |. b, w# s& G3 c% C; U  Y! \9 u3 n+ q& R) E
สามีฉันได้ขึ้นเป็นประธานของบริษัทของ ครอบครัว3 ?: l2 \/ g% @8 M. L/ A0 y9 R

  z2 p' I5 V0 T- }7 ` ) w: N/ {8 o; U, W' G# v# F6 c
# R* d/ }+ B$ z  y9 M4 ]" |4 J
เราทั้งคู่อยากให้น้องชายของฉันเข้ามารับตำแหน่งผู้จัดการบริษัท
2 e# |3 n. T( R$ N; P: m. T. A0 |: `  h5 Q. |" G; W. h) b. x0 q7 j
...2 K, f" A  I3 B- i  p

8 ~$ i" o/ `: Z2 Yแต่น้องชายของฉันก็ไม่รับตำแหน่งนี้7 g, _1 N2 B8 @" W

" @" B! r' \. n" `7 ^8 R 2 ?$ h1 S- K( T5 B1 Z3 t$ V
; ^% ^* l( ^- U1 A  ]5 W2 [
เขาขอเข้าทำงานในตำแหน่งพนักงานธรรมดา( y: }8 a4 g, M  `: O7 f. F

5 X+ c2 ~' y1 m9 r6 E& j9 v1 g# ^
3 x8 F2 I. a0 q0 O% B  V3 f: H/ X( A4 ^' y: J9 {
วันหนึ่ง น้องชายของฉันต้องปีนบันไดขึ้นไปซ่อมสายเคเบิล$ [: p- s2 ?7 Q1 Y

+ {3 F, i# Z" Q% ?2 ] : ?* @; }$ s7 x0 ~# W  f) H
# i- R  f9 `' m" r0 {
และตกลงมาเพราะโดนไฟดูด8 c6 [2 g3 K0 z

7 |  ?- ]2 y/ |" I3 V$ w+ m ) m2 H$ t! q* i" x' I
  H2 H5 G' E, i0 R0 `
เขาถูกรีบหามส่งโรงพยาบาล
- U" ?% m  _9 L1 l8 `$ i7 B7 x( w% [% a) L& [# W9 a* z  m0 F
5 R1 B2 w: b" g7 y
: A8 E/ x  E! T6 Y/ c/ G
ฉันและสามีรีบไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล
  W1 x3 i3 m; ~3 N
0 D* q( ~  r. w' N. J; ?2 R; A
; `/ O! f) y" q( N
& l: M  {' u- G: K( J1 z. v) w% U$ uน้องชายของฉันขาหักต้องเข้าเฝือกที่ขา
5 R# N2 Y# i& x) ^& W1 Q2 p4 G+ G( M8 L# B' F
% R! P+ g, }2 E% O
* e/ d5 e! D+ Y" O; C6 C( W( a
... ฉันโกรธมาก จึงตวาดน้องไปว่า
; @0 `6 `6 p0 B  t9 u5 a" W" o' w- b) l& |1 u# x) N

$ S  c; |9 w1 ^& t6 u1 d  K
; x9 {) @7 o8 ^* @7 _- B' b' ทำไมถึงไม่ยอมรับตำแหน่งผู้จัดการ หา!!!0 f* l+ J- w. {/ ^
$ M8 D, Y. \3 Z$ _' u) i4 m
* P/ V* L) I/ Y  I; f1 N

6 N; F4 O; p3 P8 w8 Fถ้าเป็นผู้จัดการก็จะได้ไม่ต้องมาทำงานเสี่ยงๆอย่างนี้
. V! ]2 e: n- n
  c0 j  D! A% A# A5 a, q
; }9 g$ B. Z. Q# s2 O+ d! B* A  m( j9 ^* N) X5 A
ดูตัวเองซิ...เจ็บเจียนตายอยู่แล้ว ทำไมถึงไม่ยอมฟังพี่บ้าง'' A( R0 t/ A* U% u9 {! W( ]5 }
7 |: G9 v. J  k$ R) e5 L& [

* t9 p" b# m) w2 h7 w! Q( v4 G+ h/ J% h% P# ~5 |/ x' l
คำตอบจากปากน้องของฉันรวมถึงสีหน้าเคร่งเครียด3 J* O" N. X0 E  c6 o
, L% [' K: _' `
1 @4 G7 N# a. \9 ?8 C3 [
# E. U# A9 W  S4 F: X2 P
ยังยืนยันความคิดเดิมของเขา# e% g3 v2 a* P! }6 J
7 H: Q$ L' G% v/ k

0 x) G7 P! `6 K5 I$ N8 r' U# |+ Z
; P$ E% T7 z3 f# F; X7 C' }'พี่ลองคิดถึงพี่เขยสิครับ พี่เขยเพิ่งจะได้เป็นประธาน/ F( W+ H" F+ |4 `- c0 h

5 J1 o% ~& n6 p8 W0 R$ e
0 m5 Q3 C/ j3 t( \& W' w0 Z7 n9 I9 w" n( a4 ~* `) b3 Z. @" A
ส่วนผมมันการศึกษาต่ำถ้าผมได้เป็นผู้จัดการ# t5 Y3 A6 ]6 a* i; c; N3 G

: U$ [6 T) E7 k
& i6 I& Y: D5 Q$ l! i( U. U2 \7 n) N. R* I+ P( `
คงจะมีเสียงนินทาว่าร้ายเต็มไปหมด'
, ?6 }  b# p+ }& b* i: S( e/ H, P/ m8 m* w6 D$ a
0 t/ @' g( Z8 e& I, Y+ ]

/ f& w5 v; S! A) Nน้ำตาปริ่มดวงตาของฉันรวมทั้งสามีของฉันด้วย ...... w) a# h, X" y; f: F1 B$ }
) m' ~0 p, T! I
- z( ^, L& t8 |( J) N
+ S! H1 f$ U, b" P
ฉันบอกกับน้องว่า
% I- v3 I) ^' C+ n+ |8 Z% ^' c
, C6 x% |0 G& |! u
+ O) T+ R. ?) ?# p: N+ ^1 _2 l* j9 \
'แต่ที่เธอไม่ได้เรียนต่อก็เพราะพี่...'; q& a8 o& v* \  ?# C9 I
' ]: d: L. M& O" `- \$ b

" j/ Q: f9 e4 l3 U( r0 _, y1 x
% |( k# E! [2 o& @'ทำไมต้องพูดถึงเรื่องที่ผ่านไปแล้วด้วยล่ะครับ'
4 u& [. o8 b" x. \* V% u& F0 y2 W; Y% R& @# @: x0 [8 A) d" y
0 Z' o+ N' f4 r: x4 x* y" {2 W

4 F1 s& n1 S* R8 ^0 \/ cน้องชายของฉันจับมือฉันไว้
' S% J2 j5 b# t0 ?- K: h6 J6 k+ Z& D# k! f  R7 `; L8 u, H$ `% O

) u, I  ~5 m) A8 j5 [' Z" |- I5 g
ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 26 ปี ส่วนฉันอายุ 29 ปี...& C9 g% F1 r" L2 c4 F3 p
2 |* _) D7 \1 p
3 x  F+ V) Y0 Z3 ]$ e

3 j. {8 H1 z. `$ ^" o
4 c4 O5 o" T! F: A8 d/ N6 R! r! n- H+ T) {3 D  d; ~
เมื่อน้องชายของฉันอายุได้ 30 ปี6 t) v4 J9 ?1 q$ C- K  L$ K6 p$ U

# _1 D1 t; O' }3 `8 @% C  k9 a 8 [9 ?8 d% |# P5 f

) @* L: r6 Q5 f2 r& C" D9 ]4 sเขาได้แต่งงานกับผู้หญิงในที่ทำงานที่เดียวกัน
/ j2 M1 y( p# ~, k- H. ^! j& n* Z: n- w

. w' }1 P9 `* \7 @) q* \
( [" V$ F# U0 `9 t) e$ c! pในงานแต่งงาน ประธานในงานได้ถามน้องชายของฉันว่า
" s1 {+ T3 Z0 i3 i
, u& h" a, V5 U8 ~' R7 F; w
5 a6 i7 A7 d: `. n* p& |. P2 |% z" L3 ~3 y& h5 k0 C
' ใครคือคนที่คุณรักที่สุดในชีวิตนี้'
$ e5 z2 H' ~; h' m2 O3 A0 M4 j% h! R
2 R6 A% l; S9 x  t
$ `; D4 l( Q9 m8 Y7 R
+ Q$ B$ `3 ^* f& x+ l% _น้องชายของฉันตอบอย่างไม่ลังเล 'พี่สาวของผมครับ' .....( I5 W& S3 Q, w  ^
# H; l; f2 V9 q4 F; ~( ~
( B2 l* G9 T: T4 p

) K4 U  _4 }2 n0 z) b8 v6 J7 ~0 [และเขาก็เล่าเรื่องราวที่แม้แต่ฉันยังจำไม่ได้3 N' K9 c) C0 V# O4 a; z
# ~# {9 b' T5 t/ x0 U# ]

  M& ^$ {1 W  A4 L
. |9 _, ?* O4 u: u; @1 Y'ตอนผมอยู่โรงเรียนประถม โรงเรียนอยู่อีกหมู่บ้านหนึ่ง6 ?9 |4 y( {8 b/ a$ i

8 f6 A# R: G; M- q
# z! O! J# L8 k7 ?9 l
% \+ L, q( K. h0 g' H% [เราสองคนพี่น้องต้องใช้เวลาถึง 2ชม.
9 I, Y5 {3 w+ Y* K5 ^& T
* w' z* }/ R; o0 ~: ~: r! t7 ^
9 T+ x$ c8 A: o+ [# ]# g4 p% k/ W3 s1 _! }( D5 K
เพื่อเดินไปเรียน...และเดินกลับบ้าน
1 T% ~2 q2 a! g% e- g/ U& y
+ j5 t8 B- M6 o- }( Z9 b
9 A) R; z. L0 t) J: @! H
# s7 ~. J) u9 E9 x$ Rวันหนึ่งในวันที่หิมะตกหนักผมทำถุงมือหายไปข้างหนึ่ง) L8 z' }, W- x( y! K( L% Y1 S
% m( G; U! _2 z+ ^$ \+ V; j. S5 ^
* z% S3 H$ O! I. j  M2 D

% p* ]7 ?9 p: A4 R. e3 @8 f2 I3 `พี่สาวผมจึงได้ให้ถุงมือของเธอข้างหนึ่ง
: M2 x( Y/ q& H3 d3 o5 u: Y2 ]. A/ X
6 D. R* e- a, p% ~8 K! o , ~8 i4 h+ m( X

6 {1 ^! \2 F/ Z4 p4 D& pและเธอก็ใส่ถุงมือเพียงข้างเดียวเดินเป็นระยะทางไกล
7 A) B/ u7 l! d0 q2 A9 M/ g4 O; q8 [9 \& e$ m

& `- N6 A; n5 M% M( U9 q- F& v" M+ O6 Q% K/ Y
เมื่อเรากลับถึงบ้านมือเธอบวมแดงเพราะอากาศหนาว0 D3 y: B* V9 f0 _# R
0 l; [9 C" z: k: g9 K7 Z

* _) M8 h3 @1 O" {2 a5 u- p+ l3 a. m$ x  C9 G3 g# S1 Z
เธอไม่สามารถจับช้อนทานข้าวได้ด้วยซ้ำ .......นับจากวันนั้น
  [0 w" y  j. w  ]0 ^& E
# V  z7 N# i6 r/ D/ _+ z ( }  o6 `- C/ Q, ^% Y' z
7 J% B  \, M- d5 i' b
ผมสาบานกับตัวเอง- e  ^" w6 ~7 f* w& M
1 u$ @: X- \) v# D. s

, t5 Y" ^: T4 ]$ p: ]- {& N; u% V
' y8 }; o  S' s9 T1 `/ fว่าตลอดชีวิตของผม ผมจะดูแลพี่สาวของผมให้ดี8 v7 J$ d: F, Z2 ]& i# b! Y  k

$ ~7 x6 m4 P, y' T
3 x) g9 j/ k  t
8 J% |& p. h$ e3 K! R% y* Pและจะทำดีกับเธอ'# g0 N$ z2 I) w0 a/ ?4 ]
3 ]& E/ P2 `" |9 U
* h9 A8 r4 S9 j/ N  v1 F

# ]$ @. B; z# Y& i3 h  Vเสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่ว
9 _' g. ?: s4 j: e5 x. A0 a+ c, g" E4 M

) s$ Q( L( E* C5 ~" o- c2 P
- v# X1 j/ r1 Z4 X/ p9 rสายตาทุกคู่ของแขกเหรื่อหันมาจับจ้องที่ฉัน! Z4 [' Y% u, J4 I
& @9 l6 O$ W  I" |& [; e. v
$ t! m7 @$ S2 W6 b
8 n: o, s0 U: _  H4 g, k& `5 }
คำพูดจากปากฉันออกมาอย่างยากลำบาก .......% h6 b1 J2 L: L( B
+ a% q3 ~% @0 c

% S8 r; s1 P- i4 h9 b7 t9 k3 x1 P4 z$ X/ V# Y, I4 Q# F$ J: W  j
'ในโลกใบนี้คนเดียวที่ฉันรู้สึกขอบคุณที่สุด คือน้องชายของฉันค่ะ'
4 F( Z5 X2 g* \7 `& m9 j3 N3 I: Y
# C6 Q% B" R, U5 e9 W3 R" Y ; h, M+ X# f1 Y. u  b, W
% f0 V" N: s+ G' l2 B! E' I5 \8 O
ในวาระที่มีความสุขที่สุดเช่นนี้) J* w- N$ ^# P  J! e

) h8 `5 y# U7 w5 h* _4 g; L" E
1 m3 g: ~) L; V3 t6 p; {
* c8 C- V* r5 K/ D: m: `/ pน้ำตาได้รินไหลออกมาจากสองตาของฉันอีกครั้ง...& _2 H1 Q5 v; c* m
7 b! `0 {/ ^5 |

2 n6 F5 N) r  |
0 R+ b' N) D+ s7 Y6 _7 Dจงรัก และห่วงใยคนที่คุณรักในทุกๆ
7 z5 ]# L9 c; |' f; S+ X9 C/ M2 W
8 B6 F8 g4 N8 p7 p' }3 o

* H1 z) Y. d# J) ^วันในชีวิตของคุณและเขา1 n( m7 w6 u; b) D# C" U$ }7 {
4 t8 y9 i' A- ?1 {% T  [

' z' n9 n) ~  C& }* A1 p, ?
9 j. d( ?& j7 {3 ?8 o$ Yคุณอาจจะคิดว่าสิ่งที่คุณทำให้ใครสักคนเป็นเพียงสิ่งเล็กๆน้อยๆ) @6 Y, U9 T; b0 X
% X: p- R7 P9 L1 [" c3 a! ^

% M6 w3 D# F5 Z8 c# r
/ _7 J) I) ?( P  tแต่สำหรับคนคนนั้นอาจจะมีความหมายมากอย่างคาดไม่ถึง. f1 w# E1 \! G3 u

; p  p& @/ @$ d! w- Z/ g 0 Z  ]+ V/ ?/ y7 ^0 o; C
( l3 N  s& r; k6 X2 P. L$ D
.. ไม่ว่าเขาคนนั้นจะคือ
: I1 X7 U$ j$ V4 H$ u) n) u& e0 k) l# y. w, S& T
/ H- K. e( [0 n; o4 N
, T# [5 q7 G; e. M# N( G
พ่อ แม่ พี่ น้อง ญาติ คนรัก เพื่อน
7 a- C5 x# z( P
+ y, M4 Y1 P! Z; w% G- @
) c$ J) U3 I* E0 O( Z4 Z/ W. ?2 I/ o% v2 d! v2 R
หรือแม้คนที่คุณไม่รู้จัก ก็ตาม
9 O# d2 r7 l+ t( B. E. T) m, N# L( d0 H* L7 l( P

, z$ c0 e6 A3 o' X) v. J4 o1 h% @" w: }1 Z7 J
# s9 u  I  E0 T: B
, P; P6 l  s( |! l1 M
จบบริบูรณ์....& Q/ X- z2 u! n

0 G6 g/ }, ^8 Z: P" C  j
9 p. a$ k0 M0 \  \
" T6 H% O2 M% h9 G, {  l
  R+ \5 a) |8 \' G( Y) [2 X0 F* P8 a0 _9 N# S# |* n/ v
ปล.ปัจจุบันผู้เป็นพี่สาวอายุ 86 ปีตำรงตำแหน่งเป็นผู้บริหารใหญ่บริษัทฮุนไดและในเครือกว่า 20 บริษัท
$ C/ r- t( Q! j/ _- f1 G
. c3 C) w9 N3 y+ `3 T3 R- i 1 _1 @* z& p! U' |/ y. J1 X

9 c; B! Y& V, F1 K7 Fน้องชายอายุ 83 ปีเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทเล็กๆ ที่มีชื่อเป็นภาษาเกาหลีว่า' t1 W5 N6 E2 g

4 W. Z* r8 ?+ r" f
$ W' {+ @9 S4 V( T% I5 Q. T
  I; k8 |! y! S1 ?# F1 p'ซัมซุง'7 V7 m) S- L! \

% @( K: k9 c1 B
6 ^$ x" l9 B+ ]( m4 \( v0 ~" n6 l+ d$ _! J7 g' p
และเรื่องราวของท่านทั้ง 2 คนกำลังถูกนำมาสร้างเป็นซี่รี่ย์ โดยดาราเล็กๆ คนคือ ซอง เฮ เคียว และ ลี ดอง ฮุคครับ; B- P& ]. t7 l% c' H% i; Q) W

8 H6 `3 z* D4 p$ ` - P0 F# L5 o# x, c5 c

4 o( B. t& l7 i" \บู มิง ฮอง4 J7 N- K2 o4 Q9 ?+ F+ E

; A! F0 M# n% G/ g$ Aเล่าเรื่อง
1 `2 g& `0 U; [' P/ e: e/ R; z& u# K0 Y2 F- M- z7 T

4 \* n# s/ f3 u" o8 X. ^) W: z% K( j7 R# K5 ]
ที่มา : ไทยเสียว
cyber2friends โพสต์ 2011-9-3 22:22:10
ซึ้งมากเลย ขอบคุณมากครับ
por201502 โพสต์ 2011-9-3 22:43:56
ยาวเป็นบ้าเลย 555.
MasterTGZ โพสต์ 2011-9-4 07:54:34
ซึ้งดีจัง
- r- _. j" K; gนี่รึอดีตของผู้บริหารบริษัทยักษ์ใหญ่
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ลงชื่อเข้าใช้ | สมัครสมาชิก

รายละเอียดเครดิต

รายชื่อผู้กระทำผิด|Archiver|ดิสคัส ไทย Follow us: Become a fan on facebook. Follow us on Twitter.

GMT+7, 2024-12-22 15:27

Powered by Discuz! X3.4, Rev.66

Copyright © 2001-2021 Tencent Cloud. Licensed

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้