Discuz Thai

 ลืมรหัสผ่าน
 สมัครสมาชิก

ข้อตกลงการใช้งานกระดานข่าวดิสคัสไทย DiscuzThai Agreement (English Version) ประกาศดิสคัสไทย - ทำเนียบดิสคัสภาษาไทย

Discuz! X3.5 Thai R20240520 Rev.9 (NEW) [วิดีโอช่วยสอน] อัปเกรด Discuz! X3.4 เป็น X3.5 Discord ของ Discuz! Thai Community อย่างเป็นทางการ

Discuz! X3.4 Thai R20220811 (REV.75) สิ้นสุดการสนับสนุน Discuz! X3.4 ภาษาไทยตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป (ขอแนะนำให้อัปเกรดเป็น X3.5 แทน)

ค้นหา
แท็กยอดนิยม: ดิสคัสภาษาไทย Discuz Thai
ดู: 3067|ตอบกลับ: 3

[Live Talk] นี่เรื่องจริงเหรอ ผู้บริหารซัมซุง...

[คัดลอกลิงก์]
ฅนไทย โพสต์ 2011-9-3 22:13:21 |โหมดอ่าน
นี่เรื่องจริงเหรอ ผู้บริหารซัมซุง...- C) U6 C9 P, Q$ p* F3 y

' w: |( W0 @0 p  p; {6 G & x8 }+ V, F! d( G. T+ x7 r0 T

- M: U4 d4 I) I/ b, _# e9 G+ \ฉันเกิดในหมู่บ้านบนภูเขาที่ห่างไกลผู้คน
9 o# l9 t. {! k/ l. I  g& r) z2 S) e, q
/ A6 W; f7 p! I, g9 F/ D
$ U2 J; ^7 g  J% y5 c  {
แต่ละวันพ่อแม่ของฉันต้องพรวนดินในไร่ท่ามกลางแดดที่ร้อนระอุ
" \$ Y- O2 l4 F6 @; [. ]4 U7 f* \9 ^. d: `- M* b2 e4 j

5 s5 H# w. p" _' i4 M" }/ i) |) x7 ]7 J' G7 R" M. S
ฉันมีน้องชายอยู่หนึ่งคน อายุน้อยกว่าฉัน 3 ปี
& }% c  A( h" K8 q& S! J
- i* h# p* y6 B' e( ]% c
/ H- \" v4 O3 p6 ^$ d* \1 {* k& j
- a) e9 U3 i9 l" A! f+ e* oวันหนึ่งฉันขโมยเงินของพ่อเพื่อไปซื้อผ้าเช็ดหน้าที่เพื่อนๆ- d: ?2 \" \5 d/ h2 `8 V- `) Q
- m- A. T% q& g  z& x1 B8 M

" `& ~5 G. z. W" r
4 i1 _' j, y7 p, pของฉันมีกัน! J. h( N+ O% t# E9 ~8 O
7 g* S* [3 n5 T% r

8 N9 N$ o; \9 J8 K8 P
; q1 g6 q  h* }7 [1 o2 N0 |จากนั้นพ่อก็รู้เรื่อง6 g" H% W: I, A6 f( x! ?
& l- x6 ]3 T  G

# }; H7 R# j. `: X& m, s( G9 y1 S, _& E! l- A+ _
พ่อให้ฉันกับน้องคุกเข่าหันหน้าเข้าหากำแพง) G( d! n* ^1 y* t9 S% f
" x5 C( @" ]# F, |) S7 l- [

! a: \$ O* ~& I3 n, F; _) o( [) C# P$ E
โดยที่ในมือพ่อมีก้านไม่ไผ่อยู่หนึ่งก้าน9 A# @( v8 c5 o* |7 ~2 ?
. R- ]3 Q" e, F7 U# l
9 O/ f4 Q+ w: |  A% b
" U! ^! a4 @% z: ^$ `, T
'ใครขโมยเงินไป' พ่อตวาด3 h0 I# c: |  z" r5 \* B/ @# E

7 s) J7 W) h, |* n 7 z0 e. o  A  L. ]+ z

5 q! w2 U& V& D9 p2 Jฉันกลัวมาก ไม่กล้าพูดอะไรออกไป น้องชายฉันก็เช่นกัน6 r5 ^! r( @. u$ s

4 \4 w6 \% g& ]3 a' n / E" _) y, F: y/ J- M6 a" R
' p% p1 ^% [3 e! x
พ่อจึงเอ่ยขึ้นว่า
# g8 F$ \! Q$ m& c0 Z4 k9 J: \0 m2 [$ n' D* z

7 u, v3 o, o$ ]& ]9 O' w
+ y) \9 v/ p* \8 c: t, F'ก็ได้ ในเมื่อไม่มีคนรับสารภาพก็ต้องโดนลงโทษทั้งคู่นั่นล่ะ'! x0 V$ Z7 H' z

- y' M$ w5 v2 i, P! A! t
& T7 e; c' r' x) I5 x+ j) |  U+ \6 n  h$ N, U& k+ V3 M- g. {6 G0 ]
พ่อชูก้านไม้ไผ่ในมือขึ้น
- n! E  W( ?' a& ]# @' Z6 ?& Z" a1 R. S  d8 A2 V" S% A
5 x6 |: L2 d# P
! `. V" a* T1 |- I( S
ทันใดนั้น น้องชายของฉันก็ลุกขึ้นคว้าข้อมือของพ่อไว้....แล้วพูดว่า
# i: ~) }) ^* B. V' C$ ^" Y( O. ?. y4 C' h4 y+ Y/ t* g6 Y

! S8 x" P2 _* i: C
8 ~0 D6 m. P, l'ผมขโมยเองครับ'
  k  L' A+ g( H8 @* t. x4 F  D% ^( w" G
4 @/ p: j3 x; C8 x) h1 p. E

- M3 S$ ~5 e0 Z% uก้านไม้ไผ่ก้านนั้นได้กระหน่ำลงบนหลังของน้องของฉันอย่างต่อเนื่อง" O" r- P& _" {: Z( x- K
& m: O; R1 j! |% B7 D3 A6 N, i

: a4 O: N4 }5 N6 O6 e
% @& d/ B/ x  `' Jพ่อโกรธมาก พ่อตีน้องของฉันไม่หยุด
# L& e7 S2 W2 W' m1 @" L' r: f5 O1 l9 e4 ~. l  O
! d" L! `0 v& {, T# x% u) \9 K8 d, `/ R

/ u. c( k  w4 u5 t* ?จนพ่อหอบด้วยความเหนื่อย
) R- |  q3 M) @
4 L/ z# h* `6 l/ c
5 [, S7 |  M* L: ~3 V+ [& ?2 m: }% E3 j9 t( Q' r
พ่อนั่งลงบนเก้าอี้! t. i6 ^! w4 s$ l4 v/ T: h

* _/ a" [6 f' w! i1 Q- \# B2 S, O
6 g. x0 m" h' }/ I" @3 z0 Y0 z. q& r7 l1 k; G  N1 g0 q/ M
และด่าว่าน้องชายของฉัน2 r8 i2 H* r% b( U* N7 ?

! J1 q, \, E% P4 o- D" C 6 u1 F+ f8 }6 p" U- m$ Q

! Z5 z& v+ |4 x, X  `0 B' ของคนในบ้านแกเอง แกยังขโมยได้ต่อไปแกจะทำชั่วอะไรอีก
- _) |4 u- f# @) ^9 [
7 ~' }' m5 F% m) o$ t# \9 |. e 7 e" G+ F. x$ N3 P3 C6 f/ ?
) B. W  `& S" m
แกน่าจะโดนตีให้ตาย ไอ้หัวขโมย'$ L5 ?( v& p8 V1 ^: G& l/ c  \
( a0 d  P* h* k; t. i
; `# [& e+ E; c) |6 {3 t

4 M2 _3 r, Q: h( Jคืนนั้น ฉันกับแม่กอดน้องชายของฉันไว้+ V9 H/ K- g9 g8 q" [/ J) r' ^/ }
9 R/ T+ ?' n6 e% ?6 @2 ^3 s) I

6 L' W; Z% _. F9 L& g6 O' `9 P" s; k/ u
หลังของน้องมีแผลเต็มไปหมด
+ q- P/ k) m7 k  @# }, F* S) s4 e
! F# h4 h$ x5 P7 ]; q' o, Z 0 Y( e5 F* J. E# _2 P
0 ]" K+ K! U- v2 b4 D
แต่เขาไม่ได้ร้องไห้แม้แต่น้อย8 g: j# k) x5 W+ D7 {4 ~: v" A/ n
8 t% f6 c  I! ^6 ^+ F. ^
- x7 X9 H, C% p5 U- T9 W7 ], h

  g+ P- A% N3 vกลางดึกคืนนั้น ฉันนอนร้องไห้เสียงดัง และนานมาก8 ~# q$ z8 i1 D( C/ H
) r7 B) u) W/ h, S' w
$ o7 ^+ g: y2 G! h) V
+ l" G( i# G6 E% h- M
น้องเอามือเล็กๆ ของเขามาปิดปากฉันไว้ แล้วพูดว่า; Q1 i- G. o$ \

3 d& Z& G( a5 n, W- b: g
! k  e: B8 N' }' }$ q+ ~+ d
8 i; Q/ [# H6 ]+ f; [, w' พี่ครับ ไม่ต้องร้องไห้นะมันผ่านไปแล้ว': e9 D8 o8 v7 N( u  J9 B

6 v5 D4 W& F6 B6 l* s, ? - b- q+ s- ]0 c
( |) |. W+ Z/ E9 U
ยังไงฉันก็อดที่จะเกลียดตัวเองไม่ได้3 B! F' j3 @4 [* u1 R0 S
" G' P9 |% O$ t) ~! e5 b

. g8 R; Y6 i3 y# u, J& D' m; \3 m5 Z* x6 B) D$ @% h
ที่ไม่มีความกล้าจะบอกความจริงกับพ่อ
/ d, Z5 I$ m8 U0 y# T
0 O& g! s" Z5 T . |& {  P6 h8 R+ p% I

1 I* a8 Q3 B( S: v; [; O5 `% E
8 c% `- j& ^, e2 w% n) S
) G# U/ T  p6 W! Dหลายปีผ่านไป
- i6 S% ^$ q( ?2 i' m. W5 N6 Q8 X0 q% I: ?( l: W% Z3 y" R, w

, h; j7 J. h8 M( s7 b9 g/ L- x3 x% K
แต่เหมือนกับว่าเหตุการณ์มันเพิ่งเกิดเมื่อวานนี้เอง
0 U- _8 F" d! c- R& s
3 s9 _- C; K/ W1 ]" P
) j4 V* z* H# Q0 |2 G* C* L8 h- h* \. @0 A! b
ฉันไม่อาจลืมคำพูดของน้องชายตอนที่เขาปกป้องฉันได้เลย
0 s+ d6 D& D# K5 e9 n$ _
% ^7 R0 @$ {1 p4 Z. I3 s
! E. d8 o& m' i! [- d8 q/ ^/ l, F4 @7 i, A
ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 8ปี ส่วนฉันอายุ 11ปี...
5 O: x, W* z- E0 }: |& N
- ^6 U+ S, v0 ?; W2 j $ F5 ]  T, D! p* Q9 m

9 K% t: q# _0 n, [5 Oเมื่อตอนที่น้องชายของฉันใกล้จบ ม.ต้น; j* N! W4 ?) s( R) Z8 z. s

0 X2 b1 o  ~( i& \3 `6 I5 b, ?
2 {/ N! W& ]$ b) s1 o) [/ F$ z2 k7 {* @7 A
เขาได้รับการตอบรับจากโรงเรียน( Y% d/ |4 w/ n4 C& W7 F
2 _" P) {6 e8 K

9 D3 _# W& R8 T2 W9 a
$ d5 T! a- e( R6 E8 d. H2 |ม.ปลาย ว่าเขาสอบได้ ในขณะที่ฉันซึ่งใกล้จบ ม.ปลาย% T4 ~/ a3 |( D* X: C
" z, G5 o, a2 ]# s2 X& V4 t

5 C) U8 s2 u/ {& q4 q5 _: {
  M- \# C% [: U$ Q- _" aก็ได้รับการตอบรับจากมหาวิทยาลัยของจังหวัดเช่นกัน- H2 H1 i. M6 m) K; W8 N
2 q" |  L+ {" n' l. O
" t# q% x  C% M. d) g0 N$ B
! k4 F: j. \6 K2 C' Q- x2 f, M
คืนนั้น พ่อได้นั่งสูบบุหรี่อยู่ที่สวนหลังบ้าน( T$ e& ~( m+ I! M% k" `% k* T

1 {: x* z) z, e. U0 d9 j 4 o4 ?# r6 X( l
* H3 s$ m* G# r  o! a3 z
ฉันแอบได้ยินพ่อพูดว่า
6 v! l( w* q( G* F! `
; N. v5 x, w1 j) H  U
7 o& k5 ^* W: m- {: O; D5 m8 d$ o% P1 ?0 }6 I/ A
' ลูกเราทั้งคู่เรียนดีเรียนดีมากนะ'
& h; r& t! ]) e' `4 ~3 |  i
' q! Z' ~  L4 J2 t6 x" U' M
- N2 `4 S& K' {: r( }
; o0 m3 N; T# o9 iแม่ซึ่งนั่งเช็ดน้ำตาอยู่ข้างๆ พ่อ ได้พูดว่า
& j! B% W5 d9 O% C
, t4 J, S: N: ]" j/ ?9 y + M/ _- W3 v- a  A& u: x% H& s

5 D9 D- \/ e5 Z- U# X  E3 E; }'แล้วเราจะส่งเสียลูกทั้งคู่ได้อย่างไรในเมื่อเราก็ไม่ค่อยมีเงิน'
  ?% b( Z$ [; b* P+ L6 r2 Q8 s6 ?! G
5 j7 I6 L9 I* d" d" c8 v

0 d; Z. B5 v. @+ i9 nทันใดนั้น น้องชายของฉันได้เดินเข้าไปหาพ่อ แล้วพูดว่า5 g" r3 [# j& s) W

8 r- P8 o) I  { & H2 y6 q9 {% K$ k

' V0 b  k- z) D) H' ผมไม่ต้องการเรียนต่อผมอ่านหนังสือมามากพอแล้ว': d4 \5 z; K5 Y; a  I! L% ~- b' y
+ G5 t4 _5 M3 k

8 n6 w+ q0 Q/ H( F1 F0 f# W0 [. C) Y, C' b+ ]: Z. p  s3 A
พ่อเหวี่ยงมือตบลงที่แก้มของน้องของฉันฉาดใหญ่% l+ ?- D, W. x/ x
3 \( a6 ?: A. t9 \! S, j7 s" w& M
, W! A* S& ~. O

3 p; E1 x, Z* Y$ n: c/ E( t2 z: E'ทำไมถึงคิดโง่ๆ อย่างนี้
9 ^0 |; t1 c" l5 s: J* x  Y$ H) _# s. N, b: \" S
/ m" a: @8 i$ F
3 G8 T# t- T! I& ]( A
ต่อให้พ่อต้องไปเป็นขอทานข้างถนน8 _; i8 k4 S  g$ }; m

) F( \- X  W* v$ f2 {
  n2 R1 a2 m4 v6 p5 m8 a+ E0 s0 n" K4 m
พ่อก็จะส่งแกทั้งคู่เรียนจนจบให้ได้'/ O8 e4 H, O, c, k7 V

  T2 ~7 M3 ?# ~" F
5 W# [" Y. H% @9 J7 Q" |( i
/ l/ v" l' j$ g4 \& ]คืนนั้นทั้งคืน พ่อได้เดินไปตามบ้านต่างๆ" L$ E5 s* u6 j' |/ R" I: V. H
' v: {+ j/ o7 B- w0 j& ?, J
  W* P0 R: S* h: ^* }5 ^! L9 u
8 R* S* o; Z- [1 h' E
ทั่วทั้งหมู่บ้าน....เพื่อขอยืมเงิน
3 w1 B( \3 h( q
. ~* k0 h# j6 L  K
# J- {+ Z+ n; {/ C* {
, x& @" X  V8 o" W, yฉันค่อยๆ เอามือประคบแก้มบวมๆ
  o7 i' `) Z+ B' Y( u4 ?6 V% P$ ^8 G% p: t
  M% i! M2 U8 O
; m+ Q/ ^' W- N( S# ^$ @
ของน้องชายเบาๆ และคิดว่า
, u  [; b+ s1 i) F6 H$ C/ n; D! p) O! Q

. W  d2 Q4 j0 R
, ~( I# [. O5 u' ต้องให้น้องได้เรียนต่อไม่เช่นนั้นเขาคงไม่อาจหลุดพ้นชีวิตลำบากเช่นนี้ไปได้'
# i! Z3 z& q  k6 l  _. O8 Q( h0 A3 ]- @( W* r5 \" I

' A5 J' R( Q; K) k3 y- {, r5 l
1 P; k) q9 o. D% X! r! t) @' `แต่ในขณะเดียวกัน
+ `* ]1 N9 l" E# V( J! [3 D
; V3 X  [. g) J1 o% I1 |
0 z! b* d( v0 h
. H( x! C8 ^+ [$ bฉันก็ไม่อาจล้มเลิกความคิดอยากจะเรียนต่อไปได้( F# ]  M7 R! F( _

: _5 Q/ O. e; `) ~5 @: R) u
# p. R% g1 Z% T% K' @8 `% D) Q$ `# l
ใครจะรู้ได้ .......
* q2 W, H2 l# R# {9 h5 K" h/ R
4 m' G5 n# v4 q; `! s
( |1 v! k" s4 y; l! z1 z* I$ d0 ?3 o% o+ V/ V
0 N9 }8 X4 W" ?$ ]) P$ P
, C$ u* c5 g2 K6 \& c
วันต่อมาในตอนเช้ามืด
7 v3 q5 k8 F, O0 C& c# r
6 U# w; ?% N4 y/ x' |' W % b1 I( w9 e" `  f# V

, L; I7 I0 L- S" J' R) v0 [น้องชายของฉันได้ออกจากบ้านไปพร้อมทั้งเสื้อผ้าติดตัวเพียงไม่กี่ชิ้น" B6 U" h9 ^) i+ o# X2 p' R
5 \; W1 u- R0 P( r" X
, o- a; T! R8 P  w

- H" g+ P7 t7 [, N3 Uและถั่วเพียงเล็กน้อยเพื่อประทังความหิว
. c' H5 h6 N# n9 t" o) ~4 H9 q0 \$ k

3 A% M3 j6 r' o/ i! f3 b! y0 S! l* s2 u4 I0 l
ก่อนไปเขาได้ทิ้งข้อความไว้ใต้หมอนของฉัน. O! c9 B4 a  P7 G* I( a/ [
1 m5 x1 f: m7 L/ d  t+ L- R
; ~3 i7 n& H" n+ c

+ Z- o. b) ]# ^6 Q+ p  f2 B' T& p9 Dขณะฉันกำลังหลับ- E  p' D2 R) E1 h

1 ]8 M- A9 _3 s# {* }
1 n% R! }% Z" Z" t7 u: k# C( I' Q! r
. S3 k) E0 k$ q9 t' พี่ครับ การจะเข้ามหาวิทยาลัยได้ ไม่ใช่ง่ายๆ นะ ....: N. u  E1 J' t& F

: W' `# c2 [& X+ m 1 y4 S+ s5 E) k) Z* W
/ g8 ~, c2 c, [" O
ผมจะไปหางานทำ...แล้วจะส่งเงินมาให้พี่'9 t4 }8 u: n8 Q' H$ }. q

9 ]$ Q, p6 n$ Y  i9 }9 \" W) L
" k6 i! P1 z9 X) {2 Q% o2 [, Y; L
ฉันนั่งอยู่บนเตียง$ \; {8 r' T7 J  \$ g9 I$ H
/ X8 v- g7 c' H

) X* }  [3 U  ?5 `& I* O1 `* v
2 C* z: `, J0 Q2 e6 K, |อ่านข้อความของน้องชายด้วยน้ำตานองหน้า .......
; C" P" H7 w# d; o( l8 S! E# h# j' ]; v# q, D$ C

9 V% @# A7 S2 I2 T
; {. O- ]* u# d2 b2 z' vฉันร้องไห้จนเสียงแหบแห้งไป- r' u- V* [4 p) E  D6 z3 `- |
, z; ?/ u  l! \! @3 z! B

+ e0 V) \5 k- Z
7 r$ ]+ d' r6 e4 I0 J" Wตอนนั้นน้องของฉันอายุ 17ปี ส่วนฉันอายุ 20ปี .....
" H- Z) ]1 |1 O  D/ j
( \& V1 |! y" o& i+ l
  l9 l: i; }3 v6 k/ K: P# p8 {& G; L; {% u' q0 ^$ E# }7 G
ด้วยเงินที่พ่อยืมมาจากคนในหมู่บ้าน
0 O- f9 v5 ?: T# j7 l1 I  U, R) J# L/ [9 H7 b7 M* x

  y% B2 S/ B7 D5 O2 W2 t" _
% }% ~. l4 A- o' H7 P2 hรวมกับเงินที่น้องชายของฉันได้รับเป็นค่าจ้างมาจากการทำงานเป็น
( @0 [, z- v1 a9 s, t; |0 p# ?8 g$ |! l
4 [% T* v; V4 ~6 n7 ^5 |

8 P2 n2 A: Q/ i( T2 P& M! Aกรรมกรแบกหามที่ไซท์ก่อสร้างท่าเรือ .......% h9 x5 H" b9 |
. ~, U: M2 ^9 h6 F( A9 f

2 o4 b1 g- R; W' v1 ?& P8 s  |( h0 i: }! E
ฉันจึงสามารถเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้จนถึงปี 3
  i8 Q. m( i5 w# I' D' d% N) O
& g5 ]% Q" Q3 S: C ' i" x6 Y# j" p1 M. W1 M

* m; c; e' W3 W  xวันหนึ่งขณะที่ฉันกำลังอ่านหนังสืออยู่ในห้องพัก  v* `$ C5 G% E$ T. ~7 N$ v

* o. i7 w9 ^( s
0 u1 n6 B& g" }( |# m/ W  L- l/ M. Z, Z( F
เพื่อนร่วมห้องของฉันได้เข้ามาบอกว่า
$ i1 w/ T& d: P( V! y6 d; W7 j+ @, q. ^8 S2 o+ V) Z" f7 f) ~. z

2 i  a( ^: |! j, D) }9 }
) y3 x% ?& Y' {& D'มีชาวบ้านมาหาเธอ...อยู่ข้างนอกแน่ะ'
: n. _6 f+ {6 J* w$ X
, q+ p' P) R* I7 e
% s( X. H7 z/ P9 h( ^' A
7 ]' c) {6 p' a* X" k/ A7 gทำไมชาวบ้านถึงมาหาฉันล่ะ
! G* e4 F: Z/ y: z' ^4 k
8 y1 \- B/ `0 J5 e 3 Y% y: h# Z: n- h

3 Z8 ~; _+ k5 Tฉันเดินออกไปแล้วมองเห็นน้องชายของฉันยืนอยู่
5 f! N3 i$ J: @" t  |1 h( R. z8 W; A6 c( F5 I  S( m* s( e; v6 v
: U& a8 d' \8 M# i1 z! R
2 e* s( l# e2 \" h
ตัวของเขาเปรอะเปื้อนไปด้วยฝุ่นปูนและทรายจากงานก่อสร้าง
) _9 V8 m: b, y1 o0 P# }
, ^, t; y: _7 o$ H( I...3 h9 x: Y9 q4 o* y

( G' \$ ?& W# T" m6 s- ]2 M! E 8 }. x/ |, `# i. {9 ^  e
$ a; C( j( ?* X/ `( w: I" H8 H; m
ฉันถามเขาว่า
) A( b% c$ C$ s1 o
! u5 J: u4 D4 N$ f' N
' D: j) t) `5 I2 M, x/ q7 {2 J; B
2 t' i, |4 G- M8 N: ]'ทำไมไม่บอกเพื่อนพี่ไปว่าเป็นน้องชายพี่ล่ะ'
8 O3 Q, T' P- t. ]
( M0 O8 ^, C3 c( _% ~1 u
  V" s3 b- @# F' O* I( O4 c* `/ \# N+ g5 U( k& i4 @
น้องชายของฉันตอบยิ้มๆ ว่า
/ S; [! S( {% L6 I8 ]  a+ n9 j& O/ N" f: K& m& s
( L- h  S0 Q. O& j
2 u" g& R, E! k/ v& m' g: }4 a
'ก็ดูผมสิสกปรกมอมแมมออกอย่างนี้...ขืนบอกว่าเป็นน้องพี่ เพื่อนๆ
  G  f2 d9 _! B0 j- I- E9 h; Y9 g& z
5 m9 {* o4 n0 l6 |# y2 N5 `. Y

: \3 g7 Y. K4 dก้อได้หัวเราะเยาะพี่กันพอดี'; r" {/ @/ H( M$ ~

3 p2 \' ?4 v2 l1 ?, T3 t
8 r+ C4 e0 K, w9 X% l: b6 p! h  F" {
ฉันค่อยๆ เอื้อมมืออันสั่นเทาไปปัดฝุ่นให้น้อง
# g' D8 L: H" u' j6 I; n$ `
1 J+ _) j9 L- r, S: N
6 j: b* f& F/ ^+ a
1 K3 t) X% ?" Lและพยายามพูดด้วยเสียงเครือๆในลำคอ
6 x% q, i0 X3 y: X5 D0 Q1 l3 i7 A

! Y+ H. B4 g  c' [! k0 Y5 a
" E/ \/ z% f5 U0 p! u: A( l8 D' พี่ไม่สนใจว่าใครจะพูดยังไง. i1 O) m5 n& X0 C& m0 N

" }9 `4 K( i! [4 @* |) V' j0 v! ]
& Q; \1 {  C2 y3 p+ Z$ T
$ }7 C0 u0 ~7 B# X2 yเธอเป็นน้องของพี่ ไม่ว่าเธอจะดูเป็นอย่างไรก็ตาม'! b2 T) O9 Z# [# D7 N
9 o2 I! t7 D, E9 \) k* N

: K) o; C0 y/ L: D7 I  I3 j3 {4 p1 U2 ?. v
จากนั้น น้องของฉันได้ล้วงบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง
, x6 B. z& W! `9 l/ h7 z, j5 w% B7 H; k6 E. L8 I- b$ K  T" l
; I4 y8 F- l' H# s6 A- g4 R
7 V9 |. W3 e! v
เป็นกิ๊บหนีบผมรูปผีเสื้อ . เขาติดกิ๊บให้ฉัน7 y3 k4 T: C* @( i6 m5 _6 L
' G$ J4 J" w% M) U

. B% B! W1 ^4 U" v: T2 c0 a4 i1 |0 ]& X' n, G. s! r) {
แล้วพูดว่า8 z5 A: K0 h3 F! b2 ?/ ?

% ]2 T# V/ i4 i8 G( b$ A" G9 `
4 U; w& g. M* F1 I( P" e. O, |- N% X* _- X3 I' h+ P
'ผมเห็นสาวๆ ในเมืองเค้าติดกัน ผมเลยอยากให้พี่ติดบ้าง'; b3 w1 H& q& X
4 i" T& u* A9 @

  z  u( T' m4 o
" U, P) G+ ?7 [0 D; Tฉันหมดเรี่ยวแรงลงในทันใด
8 g. E8 W7 o8 H: X$ _2 n! U, m9 Y8 X7 J

2 s1 t2 e. N+ b, b8 v) c; Q
& T, w6 M/ A/ W: M2 W! H; {8 qดึงน้องชายเข้ามาสวมกอดและร้องไห้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเป็นเวลานาน
& i) H- I- F2 q! f  _7 S
: b+ W# ]" O5 d3 \. `; q, {6 V9 I 7 V. H6 V6 |7 \5 Q" Y6 k

  l+ J& F/ l6 O0 d) ]ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 20 ปี ส่วนฉันอายุ 23 ปี .
" Q  e6 s% N) q  C+ ?; @/ W+ Z* k1 w# N! f4 s( {
0 C/ H5 h: x# g# i( N/ J
0 d& _0 p$ `  `: M
วันที่ฉันพาแฟนหนุ่มของฉันมาที่บ้านเป็นครั้งแรก
" c0 j9 k5 O* q1 g' z/ L9 M7 \3 V* e
5 c# Z9 g$ w6 B" l/ y  ~0 G
* G5 q. J8 e* k3 e
ฉันสังเกตเห็นว่า
* N( q1 {: V& n. g9 f/ j/ @: W) @( e9 }2 ~( W" V$ h/ B

: R/ k" P3 \* H  C3 `3 F
; |$ \. r( r/ z. ~" e: X' C+ Z; sหน้าต่างบ้านที่เคยแตกไป ได้ถูกซ่อมเรียบร้อยแล้ว( ~! h) `+ Y+ i  c
2 D' p- D/ g, K; k  Q1 l
5 h* B! b8 d4 a% ^- _) [: a) M
2 ]  s: w( P: `$ h! z* ], X
เมื่อเข้าไปในบ้านก็เห็นว่าบ้านสะอาดขึ้นมาก  \' [) B/ v/ s" a
) Y) X# N0 m: H2 P7 |% L) n9 R
4 q% Y$ F/ s9 Q5 a9 w2 y) `9 m% T

5 i" n8 p6 l' V1 c4 \+ @+ W! nหลังจากที่แฟนของฉันกลับไป ฉันพูดกับแม่ว่า3 f6 G% V- \( K- t) @

) W9 I0 Y9 F/ _" O  l* C ! T/ @/ c' j9 E

$ B/ k9 O: \. r$ I/ ]'แม่ไม่ต้องเสียเงินเพื่อทำความสะอาดบ้านกับซ่อมกระจก( X& ?9 Q3 J& P) Q& T

7 t9 w* t  ^4 w( t. f 9 D" c7 \! ^  b* |( w

) t& E; E: b* s& cเพียงเพราะหนูจะพาแฟนมาที่บ้านหรอกนะคะ'4 h) M; r$ K% T6 X+ }' n( v8 }
2 E/ _4 D- x+ I8 \+ p0 ^2 X6 o3 V
4 j+ J% f8 p* t+ _- B- z

0 X! B6 F5 z& F" U" J% Vแม่ยิ้ม แล้วพูดว่า
. [: H* v6 D, O* {, Q: D$ m: c2 U
+ y! e6 s1 U7 G2 t. q: K) q# |. J
2 R- N0 O- F8 L" ]4 `4 C0 b0 q/ g. I6 B( j" O0 W
' แม่ไม่ได้จ้างหรอก...น้องชายลูกต่างหาก7 I# O* Q# Q2 o- c
3 b: J4 p6 A& w- C8 q3 n; j

5 ?% Q; o& t  O1 S/ Y) `  J$ G
% @9 z7 W% h, v7 K9 }2 dวันนี้เค้าขอเลิกงานเร็วเพื่อกลับมาทำความสะอาดบ้าน+ j/ R  [3 |' B! D# I, D- T0 Y, z

- z, Q: M0 P* S  s% p& L" B; i
) l7 j, v  s4 p6 s4 N8 _7 z: w- h7 |4 s* t8 @2 g3 M2 P( W
ลูกยังไม่เห็นมือน้องหรอกเหรอ' _8 w' J/ B7 x

3 v9 }, t3 ~. _8 ]2 a + W# t7 W. C) }+ u6 Y

4 _6 K% F8 A  c* H: J: o5 x, {! ]น้องโดนกระจกบาดตอนกำลังเปลี่ยนกระจกบานใหม่น่ะ'- R" s5 Y2 m7 X5 _. @3 x

! O8 @9 r" ~5 h5 F" }  A
* E% g5 R$ a. I! m" h" c$ l* }" L3 o7 z# l$ {# J1 d: b
ฉันรีบเข้าไปหาน้องที่ห้องนอนของเขา& K$ b+ v0 }9 X: x5 ?
4 _0 F" I) S; ^& M  K
& K) U+ _0 F7 A6 J9 ]; K4 M% O

& C5 {1 E* x' \% [! Y6 E' uฉันรู้สึกเหมือนถูกเข็มนับร้อยเล่มทิ่มลงกลางใจเมื่อได้เห็นบาดแผลบนมือ) S* M6 N5 N; y8 j& R( n

; \, w7 m) t* Y2 h! g% T; }
: l6 S3 u* ^5 x! s! L+ i7 O  w3 S1 s1 A: G( h* \- U# T) G0 z
ฉันจับมือน้องเอาไว้อย่างเบามือที่สุด 'เจ็บมากไหม'
9 r& }% l9 n4 u. o
& x" `& o- r. @0 c- ^! | 3 S* Q% v$ @( c% b8 L5 O
* n; c+ d* H. a. Z# Q4 N
ฉันถาม( C; K* t/ D+ d) D* W. q
; \+ P. j6 g5 p% `

& B8 o) L" f( e( T, x% y* ?# r8 a$ B' C4 D. y- j- [5 K; J! Z( L
'ไม่เจ็บสักหน่อย พี่ก็รู้นี่ผมทำงานก่อสร้างนะ วันๆ) h/ h! A4 o* S; `: Q

1 R) ^) N, ~0 A. x1 T5 G
- G# z6 [8 @+ }6 t* g6 }
2 R2 T& v+ L; g9 y8 Lมีหินตกมาใส่เท้าผมเต็มไปหมด5 a' h# Y* M, o# g: @
& E* [2 V* J. [

: e6 e+ S6 H8 u) l) e( T
( |& ^9 M# ]( F( _2 hแต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมคิดเลิกทำงานหรอกนะ
* _1 N9 w; e1 J7 ]2 O0 g( z, x5 T& H( K/ C: k; ]: b

6 w2 |# ~7 u* J5 _% M; [- s
/ i4 ~1 L; D9 U0 r. vและ...'; v0 @; M/ B! R" N$ F0 m

* K, m( Q* ?: C$ K" C/ {( T$ ~
9 d! l$ A+ j! D6 M
9 ~" l& }) r- @น้องชายของฉันยังพูดไม่จบประโยค แต่ก็ต้องหยุดพูด
7 J: t/ I# C8 a% q+ g' p5 H8 `. C! J) K4 q! U
# {# @" u9 N  |% z$ Q3 Q) V, [
, Z. x1 f' }! _1 l' E
เพราะฉันหันหน้าหนีเขา
2 v% p% W! Y# @( Y) B. w
! m; M6 g! r& \4 `1 I ) y2 I3 v: z, l
8 S5 i" U/ Y! w( |
น้ำตาไหลอาบหน้าของฉันอีกครั้ง
3 s3 X. A: r# J, A4 O
  d, e0 G7 k# k; T7 R( r ) n+ o# N& o. ~" ?' B: }# B
0 o& J) K; y4 }3 j3 Y$ Q
'เพราะพี่เป็นพี่สาวของผมนี่ครับ'
0 A4 A3 l; D( c8 I) _7 z# h& r- E' _
& ]4 A/ I* E+ |  x# P 2 q. D3 D7 f% _% A% r. h
1 L& s, S) [2 W$ p
ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 23 ปี ส่วนฉันอายุ 26 ปี...
! C9 `* E& y- Q: {9 L4 y- i$ S  O/ t3 k, _6 j* b; J+ E
: z7 K2 P$ r4 K, T5 Z
# `) n) E3 s# E4 A4 c$ U
หลังจากนั้น ฉันก็ได้แต่งงานและย้ายเข้าไปอยู่ในเมือง/ V" t: l4 u* f: D/ D: a6 C' f* H
; Z# O( T1 M! R
1 U$ Q1 p$ H. p& ?8 `

, Y" }2 S7 B' ?หลายครั้งที่สามีของฉันชักชวนให้พ่อแม่ของฉันย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองด้วยกัน.../ \: R9 u8 Q" ~- ^) G3 m6 p
, n! ?4 h& u2 f; O" Q

9 F( Z) ~/ N: U; q; M$ I6 Z, j2 ]  i4 c& n7 R( F9 v  z
แต่ท่านทั้งสองก็ปฏิเสธ, L+ G5 j7 i7 L4 l; N# D; _; F* i
# S& [# R, X- z: Z( F6 q

8 a+ j6 D1 P' Q1 e8 f3 X2 H6 w
) d( f- y, A% w' I0 U, o# bท่านบอกว่า ท่านเคยย้ายออกจากหมู่บ้านครั้งหนึ่ง
! j- w# V" u$ U6 K  H) E% t' L. ~8 ~, m8 i6 T7 L# a8 ~. D
6 E; A/ Y2 c, a  j+ o% K% R! Q
! ]% \/ g+ z% K+ N6 `
แต่เมื่อออกไปแล้ว
' [' `1 a5 c' a8 v  M3 ?/ P4 m$ G5 F, D; e& k% q

" D8 Z9 W. ?- O) D* y0 c; N
, G8 P) P/ M, n" Y2 o% uท่านไม่รู้จะทำอะไรดี
4 u, W1 L# E' e
8 O0 I1 F# o4 `' h& Z
; N- k* }9 _3 d4 g: P5 T, y" K* n* @/ l" W1 {/ m+ A$ D7 X
จึงได้ย้ายกลับเข้ามาใช้ชีวิตในหมู่บ้านตามเดิม, Y. ^( ]' d' o  F1 ?, L3 d
3 V8 b4 t# P+ S
% u1 ~  N5 Y$ h' H. z- B4 e1 f

& x6 I0 `3 B% n) x: z4 nน้องชายของฉันก็ไม่เห็นด้วยกับการที่จะให้เขาและพ่อแม่ย้ายออกไป ...2 A: }  A% b1 a3 S( ^# _  |: b

! ]5 [, U6 p3 q, `! p5 E6 l
, g1 c# R/ t: V2 H* _
& G1 M, ?1 x: x2 V* wเขาบอกกับฉันว่า+ W/ `; h0 f5 b! }! s2 S8 }

: _; _# j+ Z2 c8 O* f
; {4 s4 _3 L1 U7 u  d
5 f! E) h9 g2 P3 w+ E1 V1 y'พี่คอยอยู่ดูแลพ่อและแม่ของสามีพี่ทางนั้นเถอะผมจะดูแลพ่อและแม่ทางนี้เอง'& `* O7 B/ l8 k# P4 n7 J

& e- I9 J: {1 I' I  L! o
; n+ d3 z* ^% l+ o0 r* d; Z( r1 l0 r1 K2 f0 C( Y
สามีฉันได้ขึ้นเป็นประธานของบริษัทของ ครอบครัว" F+ F# U6 b5 @2 q& s3 [0 T: p
) U- z; I  J9 P7 S% O
& k; u0 R6 j- a" q. ]+ z- u5 U3 V
& K* ^7 W2 s: H5 ]: u
เราทั้งคู่อยากให้น้องชายของฉันเข้ามารับตำแหน่งผู้จัดการบริษัท
8 t, V# Z4 X; z4 M
, }' F2 M& k* ^8 l...7 }) `, I+ @1 |6 k' Q
5 ?: w7 Z5 k+ ~3 u
แต่น้องชายของฉันก็ไม่รับตำแหน่งนี้
* ?5 d2 f: |1 [& U* y, o7 j) J" C% ]
! r$ x3 x2 k7 j! r! p' H
$ y$ A8 V8 m) O! j% j" k/ d- D
เขาขอเข้าทำงานในตำแหน่งพนักงานธรรมดา
0 c) }4 X( U  Z4 Y6 ^( C
6 V2 R6 v* o% c 7 C* z8 o& T: N2 r3 a% A) e  O

) G6 Q1 f" ~: oวันหนึ่ง น้องชายของฉันต้องปีนบันไดขึ้นไปซ่อมสายเคเบิล+ J: M) i) v  {  L& G

& I# K* g: s1 R
0 y* S& w7 g9 _$ R& E- B# U7 ~2 B1 r
และตกลงมาเพราะโดนไฟดูด% M/ s) I; b7 j

/ ^; P3 F' _& J ! ~9 }) w, |; r

) |& Z9 l5 W- N5 h7 C! sเขาถูกรีบหามส่งโรงพยาบาล
. l0 L1 h  S  p. h  Y4 k  b6 w& Z1 Y

2 I( `0 }( n( u1 t8 \$ Y; A! l( A2 N( |; u
ฉันและสามีรีบไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล7 x. S# h$ r: O3 ?

  d5 k- t$ K0 [) O9 L# f7 v7 A
) d1 {# v0 G/ d" v; Y/ e  [( X9 x- y! C6 O
น้องชายของฉันขาหักต้องเข้าเฝือกที่ขา' I  L& V+ g; g" s: a+ n3 F& D
# x6 _2 C6 ]' R! ]8 C( T

$ B# O1 A( _, q! X0 r$ ?
* [! f! J5 v* ]3 A... ฉันโกรธมาก จึงตวาดน้องไปว่า
  {( H! W8 a$ Y% @" x' [% }
% G( q- M' u6 [- A
* O4 F, v' g! ?: p- x9 i' |
4 w; h. m) e+ F$ q; P4 Y7 G( h' ทำไมถึงไม่ยอมรับตำแหน่งผู้จัดการ หา!!!: }+ H5 i8 d# H/ q

7 _1 w/ E+ }6 e: n9 M) |
/ y0 L+ P5 F9 ^. F  e3 S, w6 q: y8 C2 e) t$ h1 z8 q
ถ้าเป็นผู้จัดการก็จะได้ไม่ต้องมาทำงานเสี่ยงๆอย่างนี้) ]- i* q% h/ p4 Y; k. F
6 o5 f: O/ T3 ^( c" a$ A1 K

; d! G5 N, i2 O- k& H" }( }
5 W& G! s  z) P* u  M  u% c1 Uดูตัวเองซิ...เจ็บเจียนตายอยู่แล้ว ทำไมถึงไม่ยอมฟังพี่บ้าง'7 K* G9 Z% q7 ~! D6 ~3 Z5 q
/ Z5 f. f# X0 G, E1 J1 Q" K
: E( ~5 H' V' c5 \

: M/ w9 y, f( u% K1 g0 ]& J2 }9 Y4 a8 Uคำตอบจากปากน้องของฉันรวมถึงสีหน้าเคร่งเครียด) \! \& z7 ?  O+ C  W$ e3 b4 S- i

; X4 U+ E% C0 \' F" h
3 ]* N& @* [# d6 k. {8 G# q% j+ F! s6 Z$ l; y' y3 ]
ยังยืนยันความคิดเดิมของเขา& t8 r* z0 }5 z2 [9 g
0 B& D9 m% g5 U) h
) L: @; Q9 e3 e! o8 y

8 n+ r2 H5 a9 h( l: p; X  w'พี่ลองคิดถึงพี่เขยสิครับ พี่เขยเพิ่งจะได้เป็นประธาน
0 j! I( O! y- b  i7 `' @' l2 ]8 l7 \  `
4 z8 p' h+ E$ B* [

( ], |* s4 d: }- e, u0 V& Pส่วนผมมันการศึกษาต่ำถ้าผมได้เป็นผู้จัดการ5 ?2 ^/ e2 ^( ~5 b: |

0 L/ q& |' g& x/ ?/ V
0 L& v- p* S+ K/ I9 Q! l3 }& a$ |4 Q5 J' E% i& g
คงจะมีเสียงนินทาว่าร้ายเต็มไปหมด'
; c8 V! z  Z0 ]& K6 c
, m+ [5 d0 }" b0 o( F& A% ` 4 X& b3 V, r, p  a
  ~$ K# W0 x" ~& R+ k6 m
น้ำตาปริ่มดวงตาของฉันรวมทั้งสามีของฉันด้วย .....
* ^% k3 ^! ?$ S& q# u% v
& J1 c* c. r: w% X. F9 o$ P
# l% r5 {& x6 C& a6 A: d+ [* T' A* x, A* p7 P
ฉันบอกกับน้องว่า
, f& N% A+ |- H- `' S( d9 t1 D: e% m4 K$ C4 E4 i" y& S; O

/ |, N9 u: n# n3 w* u* p
+ |% |2 D+ V2 Z& E8 u'แต่ที่เธอไม่ได้เรียนต่อก็เพราะพี่...'
* @) R7 I# V* u2 p9 P3 w; N* t: @8 @, h, p; D* ]. w5 v4 y( L

  [7 f+ x0 w$ }) z; m. g3 Z8 L9 }9 Z/ Z2 N1 x+ R8 f
'ทำไมต้องพูดถึงเรื่องที่ผ่านไปแล้วด้วยล่ะครับ'
5 J0 I! U, H+ T' }- c" ]: |. Q; z* V2 k
" r8 c4 b" N3 o. {; ?

3 Q" R6 \$ n5 oน้องชายของฉันจับมือฉันไว้
/ B  |( \; f1 _' e, h8 _
2 {- y0 o, |* ^2 ?
; b1 _$ a) J2 b4 f* @3 z1 s9 e
0 a+ a" z6 c' T# h2 Q0 G. |ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 26 ปี ส่วนฉันอายุ 29 ปี...9 c3 o9 I6 W: M& Q/ g2 y! B' o9 b
3 a+ a5 F' q/ T/ W5 q7 n
/ }% V: F. W2 \0 L$ ~7 \" ^

# A6 C+ f2 Q6 z1 q! m( q  F9 i
$ b6 s. |4 h" n' d% [* F' z& ^3 A! I1 m
เมื่อน้องชายของฉันอายุได้ 30 ปี
" Q  S9 s* b6 B3 P  @! H* k* B$ f/ I2 e+ S4 u/ _

: f5 B) W4 V% x2 Y5 H
3 T4 J4 V& [- ]( F8 B! c" Wเขาได้แต่งงานกับผู้หญิงในที่ทำงานที่เดียวกัน  I/ j. E, L  H

, x/ T$ F2 `/ Z% d1 M
& V; x. R2 ?" ^4 W2 v
) U3 P# @+ C- a. mในงานแต่งงาน ประธานในงานได้ถามน้องชายของฉันว่า: A! r/ v# ^4 v4 N% l% R/ X

/ u3 @6 C) M. J 7 x7 A7 _2 z, A
( Z( J/ r9 a% Q' d% `5 ~+ T
' ใครคือคนที่คุณรักที่สุดในชีวิตนี้'
( ]' _( [3 J: l  ^2 w/ N( h. S; k* t" r! a6 N8 a; ~' `  k% b) Z; {
* @; F: D6 w/ _% l8 |
  G' S; X9 a5 L5 e- K  l' w; o
น้องชายของฉันตอบอย่างไม่ลังเล 'พี่สาวของผมครับ' .....( f: e4 M8 Y0 n

8 l6 F7 ~" S# S& M4 n 2 m$ [3 b# ]- X
3 I  A, n, ]% k
และเขาก็เล่าเรื่องราวที่แม้แต่ฉันยังจำไม่ได้2 M8 d8 b8 c9 t) N' s& z/ T2 k

. p% v0 Q" G$ P' m 7 a8 e: v/ ~9 d- l9 F' N
2 N. D# U  F' r' O. N, ~
'ตอนผมอยู่โรงเรียนประถม โรงเรียนอยู่อีกหมู่บ้านหนึ่ง( a, o$ W3 f/ h  ~' I3 u4 r) h5 N
" D2 u, v6 g8 p& V! G, p
; H' ~6 g& Y( L& N. q8 `$ r, X! K% ^( _3 \
- [7 A3 S- a: ]
เราสองคนพี่น้องต้องใช้เวลาถึง 2ชม.- t" y6 d0 J2 m$ U( \% d

: W6 ?. n8 P  f, M, k- h/ z % G: N$ a8 t5 Z; Z* k( L6 K9 |

' a3 L/ [, d3 ~: nเพื่อเดินไปเรียน...และเดินกลับบ้าน
8 c, Y2 v7 Y* i; k4 I( E3 Q( B* ]
4 U9 e" N+ O1 Z: z
8 z  n0 R2 E1 A% p8 o
วันหนึ่งในวันที่หิมะตกหนักผมทำถุงมือหายไปข้างหนึ่ง
) K9 Z% u& b0 x) r4 |" S7 {8 l1 h
0 y0 {! J9 `* W  f 3 `3 U$ X) x0 v3 Z, r  w- y
1 r. O/ d/ h( U+ g: p
พี่สาวผมจึงได้ให้ถุงมือของเธอข้างหนึ่ง
* W4 I. X$ i& S
( E, O2 Y9 H: N  m6 k' G
9 e3 B0 L2 z+ Q/ u
, p0 D5 t, ]. }% o+ ^+ \และเธอก็ใส่ถุงมือเพียงข้างเดียวเดินเป็นระยะทางไกล" e) z& i# l* W1 ?
2 b) o( r3 s$ f0 H/ V

7 m: S" h9 r/ x) h& X. {% c
7 z, d$ @: \+ |: D' U1 t- B3 Zเมื่อเรากลับถึงบ้านมือเธอบวมแดงเพราะอากาศหนาว
1 X8 D% T- C- h  D  m6 D; T/ `3 e. O! q0 {2 j9 B

& G! N5 W/ p" r$ z# V/ I8 J6 U4 L) j$ y- H
เธอไม่สามารถจับช้อนทานข้าวได้ด้วยซ้ำ .......นับจากวันนั้น. g$ J0 C7 s) p

2 N' e) L. R: @6 v4 \4 |  m# q
/ f( _- [9 K, R0 z1 Q3 H* r; l1 B' o/ z
( h. D! v' w. Z$ lผมสาบานกับตัวเอง
6 ]9 d' S4 I# _- d& s: ?# j& S

: |7 n$ i  H; J) B2 ^3 N: E9 |* r2 c" }3 |
ว่าตลอดชีวิตของผม ผมจะดูแลพี่สาวของผมให้ดี/ H8 T) `- `) K/ Q

0 X7 G, i5 W) v) W* Z' C( } 9 ~* M1 T( |3 x( H. g! \

7 v" J8 t- l5 U8 P$ W" Fและจะทำดีกับเธอ'2 C9 E9 i- J8 Q* j6 a$ I

" J7 A( Y$ V" c& o  k 1 d2 J/ S* D$ ~. y8 Z
! ^$ e" A' \3 J0 A$ K
เสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่ว
7 e- e% I+ M( z: w( Q; S# `7 W
+ `$ Z- @0 b7 |1 g# F: r , t) m) R: q* {8 e2 A

* R+ g" P2 K+ H  J: [4 b5 ~สายตาทุกคู่ของแขกเหรื่อหันมาจับจ้องที่ฉัน; i; X; u, e# J3 L8 Q! g: j6 m
# a! P1 B6 \' j! H/ m+ C" q' s2 q
5 \* g0 _! @; K" U/ Q/ F+ Q$ r* O
: x: L5 }& Y$ y! o0 i- m
คำพูดจากปากฉันออกมาอย่างยากลำบาก .......
% c: d* X; a6 ?. J7 y' d% j4 O% k2 f) R3 _) n% m

& O. }, g8 w" K( @
, a: F/ ?0 \4 F1 N2 t'ในโลกใบนี้คนเดียวที่ฉันรู้สึกขอบคุณที่สุด คือน้องชายของฉันค่ะ'
) ?; A  b- X9 d0 h6 a' l8 @3 N7 {( i

. m# J' b- S4 A8 V' C6 E: w' n* k& ~2 a: [# u2 A9 X. Z$ O
ในวาระที่มีความสุขที่สุดเช่นนี้/ `; q3 l0 T, i5 z/ M, ~2 ?

1 ]; P! S% _" `$ C( D 5 p+ @4 W1 |+ `6 i- O9 I' ^
$ `% H/ [4 q4 m: c
น้ำตาได้รินไหลออกมาจากสองตาของฉันอีกครั้ง...
* S( ?8 c  Q' ]3 T# ^3 q" [" t' i& R  d* h8 U5 U
$ C9 ^* o' R. G& U
4 p7 T: r6 f0 Q( z
จงรัก และห่วงใยคนที่คุณรักในทุกๆ' P; {1 R7 z( r' ^

& L+ ]  @( X' E7 X& E& y ( K% N* V: ^9 k* w  \3 {

- {1 y2 G' p6 E6 ^9 m9 pวันในชีวิตของคุณและเขา
6 a5 ~* ~. Y! r* ?1 W3 W
% W  t3 ^" R0 x4 c) ~6 V& W. K! K
, G" c6 t  d% g9 }0 O7 x. V! e, }" I4 O
คุณอาจจะคิดว่าสิ่งที่คุณทำให้ใครสักคนเป็นเพียงสิ่งเล็กๆน้อยๆ
% n1 ^# m% J4 c' R3 M: Z% \  |" F& b* g% g# m5 Q+ x

+ q3 M+ L  V" P2 j' t8 L& X! d+ S; [/ N
แต่สำหรับคนคนนั้นอาจจะมีความหมายมากอย่างคาดไม่ถึง. M4 A% `$ Y9 w# k- d* p  D( N2 T- j

4 u4 S  D: J! n2 ]8 ?  Q* \ : W( D( z9 R7 f$ K' N
4 o3 H+ @8 A- G3 _9 T+ t/ G5 X) L: {
.. ไม่ว่าเขาคนนั้นจะคือ3 N  [1 j/ t" X; h: R) [

6 c2 j9 X% `! {3 d4 E# q3 j
& g' D  `* C& w9 j) E7 @/ w* c, t8 v8 y( C- H' j8 i- z
พ่อ แม่ พี่ น้อง ญาติ คนรัก เพื่อน- d# g. p1 _$ V3 k5 o
  ?8 G4 k' g5 g7 m7 m- ~% B% S
9 o( b$ h: Y( B- {

) n: p, h# `: V0 Wหรือแม้คนที่คุณไม่รู้จัก ก็ตาม9 j9 i* u& g6 ?! o* b
. C1 ~+ j  y$ @. ?  s9 E

9 n6 Z. _: E3 W- L2 C; Q" P0 S. P1 _5 A9 ?/ n- F6 Y

+ c) X! r, F4 ^: s4 x
2 b' ~% ?: q# C9 _; uจบบริบูรณ์....% h, e3 i* r( Q5 z

6 @7 V  Z' y8 ~7 R2 s  H
7 d2 j4 e- j4 E0 H' v6 m* ~
7 i4 g  E+ ]/ D, v1 h
7 P+ g" W9 b; ^. o1 u
. p1 f- |0 Y8 ^ปล.ปัจจุบันผู้เป็นพี่สาวอายุ 86 ปีตำรงตำแหน่งเป็นผู้บริหารใหญ่บริษัทฮุนไดและในเครือกว่า 20 บริษัท
' p5 z* Y# ?+ E7 R# J; M& e2 p6 F- h' ~/ F' A# [
$ X& J0 X: t. Y6 H* B

# q! h$ h: ]" Yน้องชายอายุ 83 ปีเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทเล็กๆ ที่มีชื่อเป็นภาษาเกาหลีว่า7 P5 A! G  N" b' `' ^0 S6 D" n# t

4 k# O& y- W0 ~* k 7 t/ Z( d4 O8 k
0 D3 S( V* o) a/ o* J
'ซัมซุง'8 p' a$ w; H* r% d3 D

0 z' D4 y4 f- H % K0 K- E# Z& B+ H: ?
) J( C0 H0 B: R- e" k
และเรื่องราวของท่านทั้ง 2 คนกำลังถูกนำมาสร้างเป็นซี่รี่ย์ โดยดาราเล็กๆ คนคือ ซอง เฮ เคียว และ ลี ดอง ฮุคครับ
! Z1 w5 ]$ \& }2 X* l9 z2 _( R
2 E& z6 j$ |! `  D0 p+ J! w- G ' y  m) Y0 T) ?" \$ L- f* I7 M

5 _  z7 E: f" Z( mบู มิง ฮอง0 [3 P- m2 w5 z( H; ^0 X2 R6 p
" F+ n! l3 N6 T5 D  {* t: o7 h
เล่าเรื่อง
7 j$ Y) \+ R, I' O2 J
9 T9 O: f% T' i: m9 p, D/ f
2 ^: P7 Q; A. j% d1 Z9 N4 u% ]
0 E+ Z# d% H% [+ h2 l2 E( @ที่มา : ไทยเสียว
cyber2friends โพสต์ 2011-9-3 22:22:10
ซึ้งมากเลย ขอบคุณมากครับ
por201502 โพสต์ 2011-9-3 22:43:56
ยาวเป็นบ้าเลย 555.
MasterTGZ โพสต์ 2011-9-4 07:54:34
ซึ้งดีจัง) T6 S+ d1 S+ C7 r5 l. G& ^9 V
นี่รึอดีตของผู้บริหารบริษัทยักษ์ใหญ่
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ลงชื่อเข้าใช้ | สมัครสมาชิก

รายละเอียดเครดิต

รายชื่อผู้กระทำผิด|Archiver|ดิสคัส ไทย Follow us: Become a fan on facebook. Follow us on Twitter.

GMT+7, 2024-11-22 06:07

Powered by Discuz! X3.4, Rev.66

Copyright © 2001-2021 Tencent Cloud. Licensed

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้