- เครดิต
- 1002
- เพื่อน
- ทักทาย
- บล็อก
- อัลบั้ม
- โพสต์
- กระทู้
- แชร์
- สำคัญ
- สิทธิ์อ่าน
- 50
- จำนวนผู้ติดตาม
- จำนวนผู้กำลังติดตาม
- เพศ
- ไม่บอก
|
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว4 U- B8 k; E8 o6 r1 ~. B
2 g, L: b" I% y3 h
คุณคงเคยได้ยินเรื่องราวของเด็กหญิงสวมชุดคลุมสีแดงผู้โชคร้าย" v* M. v5 D% i& N5 A
ตามตำนานนั้นเล่าว่า เธอหิ้วตะกร้าใส่อาหารไปหาคุณยาย และแวะเก็บดอกไม้ที่ชายป่า
3 ?6 W+ `- t' I9 Nเจอหมาป่าเจ้าเล่ห์หลอกถามกลางทาง เธอเปิดเผยจริงใจไร้เดียงสา หนูจะไปหาคุณยายค่ะ$ G% A! L4 U! t/ |7 p, p& s
หมาป่าเจ้าเล่ห์วิ่งเร่ไปถึงก่อน ออดอ้อนเคาะประตู คุณยายหลงกลโดนหมาป่ากิน/ h5 o! a- n! j
หมาป่าปลอมตัวนอนแทนคุณยาย
) j0 K! Z) r3 K, S+ Z6 J5 Gเด็กหญิงโชคร้ายมาถึงบ้าน
& J+ @! d+ W# v1 F; Hเจ้าหมาป่าเจ้าเล่ห์หลอกล่อเด็กหญิง กลืนกินลงท้องอีกหนึ่งคน4 m' c# D" l& x. I
นายพรานได้ยินเสียงอึงอล3 j. Y% ~' T) n% p6 ^
วิ่งมาช่วยฆ่าหมาป่า แหวกท้องพาคุณยายกับเด็กหญิงออกมา
* z& n" |8 @: P. ?สมน้ำป่าเลว...
; H+ D: J6 E4 s6 l# K9 L
3 r& D1 p3 }3 r0 K
! y$ ?# o" W$ a) _$ _7 |, D6 ]5 n: E. W+ I# k9 a& @0 E$ ]; J
8 E5 ^" \2 R0 V/ m
?! F9 @/ s* \/ N
แต่คุณรู้ไหมล่ะว่านี่...คือนิทานหลอกเด็ก
6 i2 H% w. ~6 E1 cมันหลอกเด็กๆ มานานแสนนาน; U# e' y4 n B
เด็กๆ อาจจะเกลียดหมาป่า อาจจะกลัวหมาป่า
! r* r, Y/ G+ {6 \: e) w2 hแต่เด็กๆ รู้ไหม? ความจริงมันไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลย...
* u! n1 \3 l2 u* h# Rเรามาฟังความจริงจากปากของมดน้อยที่เกาะอยู่บนตะกร้าอาหารของหนูน้อยหมวกแดงกันดีกว่า
7 x7 j/ V: ^. p7 _
- i- P6 b7 }9 Q( v7 K% A& ?" C$ N+ p" h( V3 b$ U
: ?4 p0 G2 ?( {: b1 \' h8 s2 C
6 _0 V/ q$ I3 S2 x2 b8 _- \4 C. @& t* F7 @) v, `
5 A7 g5 |" j2 d2 g- [; N3 z
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว" u# W: f. w( {* Q
& X2 u7 m1 u2 ]4 o8 P; f, I- Yในดินแดนอันห่างไกลจากความเป็นจริง: l) s0 z3 T/ h- D; T3 a
เด็กหญิงชุดสีแดงเล่นขุดจิ้งหรีดอยู่ริมไร่ใกล้บ้าน
7 G, i. B0 W( v' K+ D' [6 P7 m5 Uเสียงคุณแม่ตะโกนเรียกอยู่ใกล้ๆ เด็กหญิงจึงเดินห่างออกไปให้ไกลอีก
% V- k2 r- g% t* q* b9 Rจับจิ้งหรีดมาได้หลายตัว เด็กหญิงเด็ดหัว เด็ดขา หัวเราะร่า เริงใจ+ k* B1 i9 T7 h) ~% U
กลับบ้านเอาเมื่อบ่ายคล้อย คุณแม่ตาละห้อยยิ้มให้
! B1 [: T* ~# x9 u( j$ O: B ~ลูกจ๋า ช่วยแม่หน่อยเป็นไร เอากับข้าวไปให้คุณยายที่ปลายนา
6 y9 P2 K2 X: \7 j1 l3 B3 e9 Qเด็กหญิงกระฟัดกระเฟียด หน้าเบ้ปากเบะไม่เข้าท่า, t' Q& D8 C9 R y' K" w
คุณแม่รู้ทันมารยา ถ้าหนูไป กลับมาแม่จะให้รางวัล
$ \; N$ r' V1 r7 p( E# l" B7 jเด็กหญิงตาโตลุกวาว ยิ้มแยกฟันเขี้ยวขาวน่าหวั่น
( d' T" R& `: n# Y, _คุณแม่ถึงกับตัวสั่น ลูกจ๋ารีบไปรีบมา ระวังหมาป่าก็แล้วกัน. Z& w) G& ?3 {* p
เด็กหญิงหิ้วตะกร้าเริงร่า แกว่งซ้ายแกว่งขวาอาหารหก
! A3 `1 F/ @& f7 {: I' dเดินเลาะเข้าพงเข้ารก นั่งถกกระโปรงเพลินใจ
9 M% I# p0 F7 \หมาป่าย่องมาแอบเห็น เด็กหญิงกำลังปลดทุกข์
1 \) U, g; E9 H* I. @% S/ G4 B: Hหมาป่าจึงคอยซ่อนซุก ไม่ให้เด็กหญิงตกใจ5 d) p' S7 H# a, Z0 N5 p) `
หมาป่ายืนรออยู่นาน
' |2 N+ M: _7 O! T# c/ d9 h+ Qเด็กน้อยอึจนสำราญ สูดกลิ่นชื่นบาน จึงก้าวออกจากพงไม้
% {) \ u# ?+ X- xหมาป่ากล่าวคำทักทาย หนูน้อยแก้มใส จะว่าอะไรไหมหากขอเดินไปด้วยคน7 H; H u+ L8 C8 F0 J
อ๋อ เจ้านี่หรือหมาป่า หนูอยากเห็นหน้ามาตั้งนาน แม่เคยเล่าขานอยู่หลายหน
# W: ]1 a. @' k2 s: z+ V' Rหมาป่ายิ้มเขิน เกาหัว แก้มแดง
( S7 x% |- q7 B5 v& _, nเด็กหญิงชุดแดงยื่นตะกร้าให้ ไปด้วยกันก็ได้ แต่ช่วยถือด้วย, @" C" e: m6 M/ O
ระหว่างทาง เด็กหญิงชุดแดงพลันวางแผนชั่วร้าย6 p+ Y8 c2 c% _" X
เธอแสนระอาคุณยาย ต้องเอากับข้าวไปที่ที่ปลายนาทุกเย็น
1 n) B/ p* i2 w; q$ A: f$ A. Xนี่ๆ คุณพี่หมาป่า ที่เขาว่ากินเด็กเป็นอาหารนั่นจริงไหม
8 q5 |/ Q! j* W' c: Sหมาป่าส่ายหน้าด้วยความเสียใจ
+ G" e. X# f/ Y; y+ [. Vใครๆ ช่างให้ร้ายผม1 Y; c9 X7 m: P# i0 v6 m% p
เด็กหญิงชุดแดงบีบมือเข้าใจ
' P4 E6 B( L& ?5 l- T+ Uโถ ไม่เป็นไร ไม่เคยไม่เป็นไร เด็กไม่อร่อยหรอก5 ~% m1 O: V5 Q' g# L: n
นี่ๆ คุณพี่หมาป่า เคยลองชิมเนื้อคนแก่ไหม* f/ ?, l N& ]9 G9 w2 X" V5 `. Z
หมาป่าส่ายหน้าไม่เข้าใจ- I8 x& P& f* o! |+ d
ผมไม่เคยอยากกินคน
1 b; n2 ^ H. g9 O4 Oเด็กหญิงชุดแดงยิ้มยั่ว พี่หมาไม่ต้องกลัว คนแก่อร่อยกว่าใคร; M/ E9 {& `% I% E* R3 ^
คนแก่เดียวดายที่บ้าน ท่านอยากอุทิศตัวเป็นอาหาร รออยู่นานไม่มีหมาป่าเข้าใจ3 `9 m( O) |: I
หมาป่าจึงแจ้งประจักษ์ ไม่ยักรู้ ขอบคุณเด็กหญิงผู้ชี้ทางสว่างให้
9 J3 z/ l$ L" _7 b6 Cเด็กหญิงว่า มาเถิดมา ไม่เป็นไร ไปเถิดไป ไปบ้านไร่ที่ปลายนา' ^) E. H. A( Y) d! i3 e( v, B
เมื่อไปถึงยังบ้านไร่ของคุณยาย อาหารก็หกกระจายหมดตะกร้า
' [ Q+ B! w" E% f9 b5 ~& lเด็กหญิงนั่งมองหมาป่า ค่อยกลืนกินคุณยายลงทั้งตัว
) Y% v$ ^- t+ i% r# V0 }+ a. {. }( u" Tหมาป่าว่า ไม่อร่อยเท่าไหร่ เนื้อคุณยายเหนียวนัก ไม่ยักเหมือนที่เด็กหญิงเล่า
) v7 z. a7 _8 @2 V* p; `เด็กหญิงยิ้มมีเลศนัย
6 p& h+ T" j' J# x' Mหมาป่าเริ่มหายใจอึดอัด กระดูกคุณยายขวางขัด อยู่ในทางเดินหายใจ, F0 ^' w5 A' {0 m( ]) g: s
เด็กหญิงหัวเราะร่าเริงใจ ตาลุกวาว ยิ้มแยกเขี้ยวฟันขาว น่าหวั่น$ H+ J) D4 {2 Z5 d6 o0 f& x
หมาป่าเริ่มนอนตัวสั่น
$ v" ]5 z/ L9 @% Nเด็กหญิงเฉลยพลัน เนื้อที่อร่อยที่สุดนั้น คือเนื้อแกไง2 D; R; H: n% ~, Q9 A" F
หมาป่าหายใจไม่ออก บวกความระกำช้ำชอก จึงเสียใจจุกอกตาย8 c# g2 J; a% V; S$ I6 ^
เด็กหญิงกินหมาป่าไม่เหลือซาก เลือดเลอะหน้าเลอะปาก
+ j' _& C' w, [กลับถึงบ้านคุณแม่เห็นจึงตกใจ: F9 Z8 T! t# N% F2 F8 W
เด็กหญิงแกล้งตัวสั่นเทา แล้วจึงเริ่มเล่า..นิทานหลอกผู้ใหญ่...
6 G; B5 c5 @0 s( T- w2 ^9 x% c" \' B- F
5 Z! c9 v1 j' m, p3 T5 X
' j0 }$ F! J9 Zกาลครั้งหนึ่ง เมื่อเย็นนี้
/ r- ^& t0 E0 R& i: }5 X, E8 k# E
! K1 }2 K' o5 Fหนูหิ้วตะกร้าใส่อาหารไปหาคุณยาย และแวะเก็บดอกไม้ที่ชายป่า
+ u6 O4 v7 n- q7 Zเจอหมาป่าเจ้าเล่ห์หลอกถามกลางทาง หนูเปิดเผยจริงใจไร้เดียงสา หนูจะไปหาคุณยายค่ะ
: I1 `! C4 u6 N: \& E5 j2 g" oหมาป่าเจ้าเล่ห์วิ่งเร่ไปถึงก่อน ออดอ้อนเคาะประตู คุณยายหลงกลโดนหมาป่ากิน
" J6 W1 ?) j8 |4 J+ L. Q. y/ Vหมาป่าปลอมตัวนอนแทนคุณยาย' d/ h' o' n# @/ p* P7 l! b0 x
หนูช่างโชคร้ายมาถึงบ้าน
5 D! I Q6 r3 }5 b) z# b4 G; N; |เจ้าหมาป่าเจ้าเล่ห์หลอกล่อหนู กลืนกินลงท้องอีกหนึ่งคน
+ D- K9 n5 I: F; R, fนายพรานได้ยินเสียงอึงอล
% e2 C2 `& r* I1 }วิ่งมาช่วยฆ่าหมาป่า แหวกท้องพาคุณยายกับหนูออกมา
% I" P s6 A: `" i9 W" j$ Z; f4 |แต่คุณยายเตลิดเข้าป่าหายไป
( z7 G% c+ l' ?/ g3 C5 O% T+ E! J- B$ ]$ h9 M1 `, D6 D( a: B) d
0 Q c( B: C$ D- d7 R6 K. w# R e v: ]
เรื่องจริงเป็นเช่นนี้แหละครับ/ @: I5 ^2 ~- c. o( ?/ a0 q
เป็นอย่างไรล่ะ ความร้ายกาจของหนูน้อยหมวกแดง ^^
+ F9 i' u' K6 p, o. [5 G% ^7 M% S& }5 b+ w. M- ?$ b- K, t' I
3 Y& l) I( k4 Y) yอ้างอิง : http://www.dek-d.com/board/view.php?id=1703198 |
คะแนน
-
ดูบันทึกคะแนน
|
|
|
|
|
|